Aan de D8, ten zuidwesten van Caen, tussen Éterville en Évercy ligt een heuvel, eigenlijk meer een verhoging in het landschap, welke in de Tweede Wereldoorlog een uitzicht gaf op ondermeer Caen en het vliegveld van Carpiquet. SS Obergruppenführer Paul Hausser, commandant van 7. Armee, noemde Hill 112 "de sleutel van de achterdeur van Caen". De Duitse veldmaarschalk Erwin Rommel zou gezegd hebben, "wie Heuvel 112 bezit, bezit Normandië". Een boute uitspraak, maar het was wel duidelijk dat Hill 112 een strategisch belangrijk punt was, en ontdaan moest worden van de Duitse verdediging voor de Britten en Canadezen konden uitbreken naar het zuiden. De druk van de Britten was zo groot dat steeds meer Duitse troepen en tanks er naar toe werden gestuurd, waardoor op andere punten minder Duitse oppositie was.

Bijna drie weken na de landingen op de stranden van Normandië, zaten de Britse en Canadese troepen nog steeds muurvast ten westen en noorden van Caen. Na het pak slaag op 13 juni dat de 7th Armoured Division ondervond bij Villers-Bocage, was er geen grote serieuze uitbraak poging meer ondernamen. Voor de grote Operation Epsom van start zou gaan, op 26 juni 1944, werd een dag eerder Operation Martlet uitgevoerd. De 49th en 50th Infantry Division ondersteund door de 8th Armoured Brigade van het Britse 30th Corps zou een aanval uitvoeren richting Fontenay-le-Pesnel en Rouray om in een haakbeweging ten westen onder Caen door te stoten, dit alles ter bescherming van de flank van VIIIth Corps tijdens de grote aanval de volgende dag. Maar de Duitse oppositie door de 12. SS Panzer Division ‘Hitler Jugend’ en het 26. Grenadier Regiment was zo hardnekkig dat deze operatie deels faalde.

Fontenay-le-Pesnel bleek zwaar verdedigd door de Duitsers. Een infanterie bataljon met steun van tanks trok om Fontenay-le-Pesnel heen vanuit het westen om het zogenaamde bos van Tessel in te nemen. Dankzij luchtsteun en Britse artillerie werden Duitse tegenaanvallen afgeslagen. Maar Rauray werd niet bereikt door de 49th Infantry Division. Hierdoor bleef de rechterflank kwetsbaar. Maar de druk van Martlet dwong de 12. SS Panzer Divison gedurende de nacht Fontenay-le-Pesnel te verlaten om de frontlijn te verstevigen. Onderdelen van de 49th Division stelde voor het ochtendgloren Fontenay-le-Pesnel veilig.

In de ochtend van 26 juni werd Operation Martlet weer opgestart. Maar de Britse druk van Operation Martlet richting Rouray hield in dat steeds meer Duitse troepen en tanks die richting op werden gestuurd. Ook SS-Standartenführer Kurt Meyer van 12. SS Panzer had de opdracht gegeven weer richting Rauray te gaan. En daar liep de 49th Infanry vast, net ten zuiden van Rauray.

Op 26 juni startte om 07.30 uur Operation Epsom en opende de 15th (Scottish) Infantry Divison met ondersteuning van de 31st Tank Brigade de aanval na een artillerie barrage van 344 kanonnen op de Duitse posities. Gelijk bij de start van 'Epsom' begon ook de regen te vallen. Helaas was er ook door dikke mist in Engeland geen mogelijkheid om bommenwerpers te laten op stijgen. Door het slechte weer kon de alleen de No. 83rd RAF Group gestationeerd op tijdelijk aangelegde vliegvelden, de ALG's (Advanced Landing Ground), enige luchtsteun bieden. Langzaam aan wonnen de Britten meer terrein.

Saint Manvieu viel in Britse handen, maar tanks en grenadiers van 12. SS en de 21.Panzer Divisions lanceerden twee tegenaanvallen, maar werden gestopt door de artillerie. Maar de Duitse troepen die op de hoogte van Rauray lagen konden rond 12.00 uur Duits vuur aansturen waarbij vooral veel slachtoffers werden gemaakt in Cheux, ten westen van Saint Manvieu. Ondanks de Duitse oppositie bereikte de 11th Armoured Division het zuiden van Cheux. Maar daar liep het tegen grote verliezen aan toen ze tegenover twintig Panzer IV, van 12. SS Panzer, kwamen te staan die opgetrokken waren vanaf Rauray. Ook tanks van de 21. Panzer Division en de Tiger tanks van het 3. Compagnie Schwere SS-Panzer-Abteilung 101 mengden zich in de strijd. Aan het einden van de dag had de 11th Armoured 21 tanks verloren.

Op de linkerflank van de 49th werd na twee dagen intensief vechten werd de rivier de Odon overgestoken en wist men ook de 43rd (Wessex) Infantry Division naar voren te brengen. Maar geen van de troepen bereikte Hill 112.

De 11th Armoured ging op 28 juni ten aanval op Hill 112. Nadat de infanterie van de 11th Armoured Division het bruggenhoofd had uitgebreid en Baron-sur-Odon was ingenomen, trok de 23rd Hussars met infanterie richting Hill 112. Maar verder dan de noordelijke helling kwamen de Britten niet, vanwege de ingegraven Duitse troepen op de zuidelijk flank van de heuvel. Verschillende tegenaanvallen door de 12. SS Panzer betekende dat rond 15.00 uur de Hussars afgelost moesten worden door eenheden van het 3rd Royal Tank Regiment. Maar de heuvel werd door geen van beide partijen bezet. Aan het einde van de dag bleken er bijna 40 tanks van de 11th Armoured Division verloren te zijn gegaan. Maar er werden wel versterkingen naar de noordkant van de heuvel gebracht, al was de heuvel verder van drie kanten nog steeds in Duitse handen. Ondanks de Duitse artillerie en mortier aanvallen, van drie kanten, wist vooralsnog de 7th Rifle Brigade stand te houden op de noordelijk helling. Onderwijl ontving Montgomery dat het II SS Panzer Korps onderweg was met als doel het VIIIth Corps.

Op 29 juni klaarde het weer voldoende op om de RAF ter ondersteuning te vragen. Lieutenant-General Dempsey, commandant van VIII Corps, hoorde van de ontcijferde Duitse berichten, gebroken door ULTRA, dat er een nieuwe Duitse tegenaaval op handen was. Luchtaanvallen door de RAF betekende dat deze niet voor de middag ingezet kon worden. Dit gaf VIII Corps de tijd zich in te graven en een verdedigende positie in te nemen in het kleine bruggenhoofd. Voor de verdediging ten zuiden van de Odon waren toen 150 tanks van de 11th Armored Division beschikbaar naast vier infanterie bataljons. Onderwijl was de bevoorrading van de Duitsers, welke zich bevond in de omgeving van Évrecy, Noyers-Bocage en Villers Bocage zwaar onder vuur komen te liggen van de onophoudende aanvallen door Typhoon jacht-bommenwerpers. De RAF claimde zeker 200 voertuigen.

Ook een Duitse voorbereiding van een aanval vanuit de omgeving van het vliegveld Carpiquet werd door de verstoring door de RAF Tyhoons in de kiem gesmoord. Maar de Duitse aanval door het the 2. Grenadier Batallion, Panzergrenadier Regiment 21 en 2. Batallion, Panzer Regiment 10. Van de 10th SS Panzer Division op Hill 113, iets ten noorden van Évrecy, werd halverwege de middag ingezet, maar liep vast op tanks van het 44th Battalion RTR en 2nd Battalion The King’s Royal Rifle Corps in Évrecy. Hierdoor kon een aanval op Hill 112 deze dag niet meer ingezet worden. Wel claimden de Duitsers 28 tanks, al waren dat volgens de rapporten van de Britten 'slechts' 12 tanks.

Wilhelm Bittrich, commandant van 9. SS Panzer Division Hohenstaufen, gaf de order aan de 19. en 20. Regiment om een hernieuwde aanval uit te voeren gedurende de nacht van 29 op 30 juni zodat ze geen last zouden hebben van de luchtaanvallen door de RAF. Maar de Britse tegenstand van de 11th Armoured en de artillerie betekende een trage opmars. Om 01.20 uur begon de 10. SS Panzer Division richting Hill 112 op te rukken. Tijdens het ochtendgloren, na een zwaar artillerie beschieting op de Britse posities trokken de panzergrenadiers de heuvel over om te ontdekken dat de Britse troepen zich terug hadden getrokken terug over de Odon. Rond 12.00 uur was Hill 112 weer in Duitse handen.

De Duitsers stopten verdere aanvallen en Dempsey besloot dat Operation Epsom ten einde. RAF Bomber Commandant bombardeerde aan om 20.30 uur Viller-Bocage met 250 bommenwerpers om de Duitsers daar te treffen, maar er waren alleen maar Franse burger slachtoffers. Op 1 juli viel de 10. SS Panzer Division Baron-sur-Odon aan en bezette het stadje weer, maar de 31st Tank Brigade wist het later op de dag weer in te nemen. Een zware barrage van artillerie daalde neer op Hill 112 waar later zo’n 400 omgekomen Duitsers werden gevonden. In totaal zouden tijdens Epsom zo'n 3000 Duitser uitgeschakeld worden en 126 tanks verloren gaan (waaronder 25 Tigers en 41 Panthers). Aan Britse zijde werde ongeveer 4000 man uitgeschakeld en gingen 150 tanks verloren.

Maar Montgomery, gek van namen geven aan operaties, besloot tot Operation Jupiter om wederom de aanval in te zetten op Hill 112. Door constant druk te blijven uitoefenen op de Duitsers, bleven deze hier om een uitbraak te voorkomen door de Brits-Canadese eenheden. Hiermee konden de Amerikanen hun gebied uitbreiden en uiteindelijk zuidwaarts opstomen met Operation Cobra. Op 7 juli 1944 werd Caen zwaar gebombardeerd en de volgende dag werd Operation Charnwood gestart om Caen in te nemen. De Canadezen namen het vliegveld Carpiquet in tijdens deze operatie. Uiteindelijk werd op 19 juli Caen ingenomen, maar de gevechten en vooral de bombardementen hadden 80% van de stad verwoest waarbij 3000 burgers omgekomen waren. Onderwijl was ook Operation Jupiter op 10 juli 1944 van start gegaan.

Tijdens Operation Jupiter was de heuvel 112 in handen van de 10. SS Panzer Division Frundsberg. De eerste aanval door de 43rd (Wessex) Infantry Division werd afgeslagen door de Duitsers. De Duitsers werden bestookt door marine geschut, jachtbommenwerpers en artillerie, maar ze hielden stand. Maar in de avond vielen de 5th Battalion, Duke of Cornwall's Light Infantry (5th DCLI) van de 214th Brigade en het 7th Royal Tank Regiment (7th RTR) de heuvel en bereikten de top van de heuvel. Vervolgens werden er snel meer troepen aangevoerd van de 43rd (Wessex) Infantry Division naar de heuvel. Maar de Duitse tegenaanvallen begonnen rond middernacht, niet alleen op Hill 112 maar ook op de Canadese troepen van de 3rd Canadian Division, die eerder die dag de Odon ten noorden van Éterville waren overgestoken. Een andere grote tegenaanval dwong de 5th DCLI Hill 112 weer te verlaten. Bij de Britten waren alle anti-tank wapens vernietigd en 240 man uitgeschakeld. En zonder anti-tank kanonnen konden de Britse troepen niets uitrichten tegen de Tiger tanks van de Schwere SS-Panzer Abteilung 102. en de versterkingen van de 9. SS Panzer Division. Na twaalf dagen werd Operation Jupiter afgesloten op 22 juli met 40% aan verliezen voor de 43rd Wessex Division, met 7,000 uitgeschakelde troepen.

Op 25 juli vochten de Tigers van Schwere SS-Panzer Abteilung 102. voor het laatst in de omgeving van Hill 112 om de Canadezen tegen te houden die vanaf Caen aanvielen. Tot 1 augustus hielden de Tigers stand met de grenadiers van de 10. SS Panzer Division Frundsberg, voor deze werden uitgezonden richting Vire om de 9. SS Panzer Division Hohenstaufen te ondersteunen. Bij Vire ondersteunde de 11th Armoured Division de uitbraak van de Amerikanen om Duitse troepen tegen te houden die als versterking naar het westen trokken. Op 4 augustus 1944 vond een patrouille van de 53rd (Welsh) Division Hill 112 verlaten aan, het was voor de Duitsers van geen verder strategisch belang meer. Hill 112 zou voor de Britse troepen voortleven als 'Cornwall Hill',...

---

---