M4A1, Sherman I

De productie van de M4A1 begon in februari 1942 met een contract van de Britten. De eerste twee tanks werden gebouwd bij de Lima Locomotive Works. De eerste had de gaten voor de ontsnappingsdeuren aan de zijkanten dichtgemaakt. Deze zou in de Verenigde Staten blijven voor testen. De tweede van de lijn werd verscheept naar het Vereningd Koninkrijk. Daar kreeg het de naam 'Michael', naar het hoofd van de British Tank Mission, Michael Dewar. In maart 1942 begon ook de productie bij de Pressed Steel Car Company. De eerste modellen hadden nog verschillende overeenkomsten met de prototypen.

Gedurende de productie werden aanpassingen gedaan. Zo vervielen de vaste .30 machinegeweren in de romp en verviel de pistoolpoort aan de rechterzijde van de koepel. Ter bescherming van de luchtinlaat werd een stalen plaat aangebracht 7.6 cm boven op het motordek. Een geheel herzien model werd gebouwd door de Pacific Car and Foundry Company. Deze werd in Aberdeen Proving Grounds getest in mei 1942.

De aandrijving van de M4A1 was doormiddel van de Continental R975 C1. Het type ontbeerde in het begin nog het romppantser uit één stuk voor de transmissie aan de voorzijde. Latere modellen kregen ook extra pantserplaten opgelast aan de zijkant, daar waar de granaten opgeslagen waren. Deze zouden later weer verdwijnen met de komst van de 'Wet Storage' (zie de M4A3). Latere modellen werden tevens uitgerust met een zogenaamd 'gun traveling lock' om het kanon vast te zetten tijdens verplaatsen. De sirene die bij eerste modellen op het linkerspatbord zat, werd verplaatst naar het midden van de rompplaat. Met de komst van de 'traveling lock' kreeg het een plekje aan de bestuurderskant met een beschermbeugel.

Totaal aantal gebouwde M4A1 medium tanks: 9707
6281 met 75mm (Sherman II), gebouwd van februari 1942 - december 1943
3426 met 76mm(W) (Sherman IIA), gebouwd van januari 1944 - juli 1945

In augustus 1943 begon men in Canada ook met de productie van de M4A1, onder de naam Grizzly I Cruiser tank bij de Montreal Locomotive Works. In januari 1944 werd de productie gestopt na 188 gebouwde Grizzly’s. Na de oorlog werden hiervan 55 aan Portugal geleverd. Toen deze in 1980 werden afgeschreven, kwamen er verschillende bij verzamelaars terecht. Hiermee is de Grizzly van de M4A1 tank in percentages (ten opzichte van de in de Verenigde Staten 6281 geproduceerde M4A1’s) de meest voorkomende nog rijdbare versie van dit model.

De M4A1 bleef een goede basis voor verschillende aanpassingen. Ook na de oorlog werd dit type door veel legereenheden aangekocht. Frankrijk was de grootste afnemer van de M4A1 76mm met 1254 stuks. Met het uitbreken van de oorlog in Korea, bleek Amerika een tekort aan 76mm export tanks te hebben. Er werden daarop M4A1 en M4A3 tanks met het 75mm kanon omgebouwd met het 76mm kanon. Pakistan was de grootste afnemer met 547 van deze opgewaardeerde M4's.

Na de oorlog in Europa bleven honderden M4's achter die een weg vonden op de zwarte wapenmarkt. Israël was een afnemer uit deze dubieuze bron. Met hulp van Frankrijk werden deze opgewaardeerd en werden bekend als de M50 en M51 Super Sherman. De M50 was uitgerust met een verbeterd Frans 75mm kanon gebaseerd op de Duitse Panther en de M51 was uitgerust met een D1504 105mm kanon. Deze deden dienst tot in de jaren negentig van de vorige eeuw, om vervolgens doorverkocht te worden aan Zuid-Amerikaanse landen en Afrika (waar waarschijnlijk nog steeds enkele rondrijden).

M4, Sherman I

De M4 was de originele uitvoering met de Continental R975 motor en de gelaste romp zoals men die voor ogen had. De productie begon in juli 1942 bij de Pressed Steel Car Company. Vanwege de gelaste romp was er iets meer ruimte aan de binnenzijde. Er was meer ruimte voor munitie, 97 granaten tegen de 90 in de M4A1. Hadden de eerste modellen nog de wielophanging van de M3, in de zomer van 1942 werden ook de zwaardere 'bogies' aangebracht met de terugloop wielen aan de bovenzijde.

Totaal aantal gebouwde M4 medium tanks: 8389
6748 met 75mm (Sherman I), gebouwd van juli 1942 - januari 1944
1641 met 105mm (Sherman IB), gebouwd van februari 1944 - maart 1945

Aangezien de transmissie, waarvan het frontpantser uit drie onderdelen was opgebouwd en daardoor vrij kwetsbaar was, werd er bij de latere geproduceerde M4's een uit één stuk gegoten rompstuk aangebracht (zoals te zien op onderstaande foto).

Bij de Britten stond de M4, bekend als de Sherman I (met een 'B' toegevoegd betrof het een Sherman met een 105mm houwitser). Er was ook een later model M4 met gegoten voorstuk van de romp, en een gelast achterdeel. Deze zogenaamde Sherman Hybrid I, werd geproduceerd bij de Detroit Tank Arsenal.

Tijdens het 'Manhattan Project', de ontwikkeling van de eerste atoombom, werden twee M4's gemodificeerd door ze aan de binnenzijde met lood te bekleden. Met deze M4 Sherman tanks werd onder leiding van de natuurkundige Herbert L. Anderson naar de bomkrater gereden na de eerste test van een kernwapen in het gebied 'Trinity' op 16 juli 1945. Het doel van de twee Shermans was te controleren op straling en het nemen van grondmonsters. De krater bleek veel radioactiever dan verwacht vanwege de vorming van trinitiet, en de bemanningen van de twee met lood beklede Sherman-tanks werden blootgesteld aan aanzienlijke straling. Anderson zijn dosismeter en filmbadge registreerden 7 tot 10 röntgen, terwijl andere tankchauffeurs, die drie ritten maakte, 13 tot 15 röntgen registreerden.

M4A2

Deze versie met de gelaste romp maakte gebruik van een General Motors 6046 diesel motor. Origineel bestemd voor de M3A2 medium tank bleek deze geschikt voor de M4. De opstelling van de motoren bestond uit twee naast elkaar geplaatste GM vrachtwagen motoren, de General Motors 6046. De motoren waren wel superieur aan de Continental, maar waren erg gevoelig voor vuil wat veel storingen gaf.

Een prototype van de M4A2 was gereed in april 1942 en verscheept naar Aberdeen voor testen. Gelijk begon de productie bij de Fisher Tank Arsenal en de Pullman Standard Car Company. Het was de eerste productie van gelaste rompen (net iets eerder dan de M4).

Deze eerste modellen waren ook nog de uitgerust met vroegere wielophanging (bogies) en de twee extra vaste machinegeweren in romp. Verdere testen brachten veranderingen aan de M4A2. Om de productie te vereenvoudigen werd de frontplaat voorzien van gelaste zaken zoals de gelaste uitstulpingen voor de chauffeur en assistent. Ook de antennevoet werd nu op de romp gelast.

Was het oorspronkelijke idee om aan beide zijden van de koepel van de M4 pistoolpoorten (pistolport) aan te brengen, tijdens de later productie werd dit teruggebracht tot slechts één aan de linkerzijde. Bij de M4A2 werd in februari 1943 besloten geen enkele pistoolpoort meer aan te brengen. Maar rapporten uit het veld gaven aan dat de pistoolpoorten gemist werden. In juli 1943 werden er instructies gegeven om de poorten weer aan te brengen. Vanaf begin 1944 verschenen deze dan weer in de productie tanks.

Ook het Franse leger maakte volop gebruik van de M4A2 tijdens de opmars door Frankrijk in 1944. Van veel monumenten die uit tanks bestaan is er maar weinig geschiedenis van te achterhalen. Maar van sommige M4A2’s in Frankrijk is dit wel duidelijk, aangezien ze op de plek waar ze zijn uitgeschakeld nu als monument staan.

De laatste grote aanpassing aan de M4A2 was het aanbrengen van een steilere frontplaat uit één stuk. Was de originele frontplaat 56 graden, de nieuwe stond onder een hoek van 47 graden. Hierdoor vervielen de uitgebouwde kappen voor de bestuurder en zijn assistent en kregen deze bemanningsleden een groter luik. Tevens werd vanaf de M4A2 nummer 3793 een extra luik aangebracht aan de bovenzijde van de koepel voor de lader van het kanon.

In maart 1942 werd door de U.S. War Department bepaald dat Amerikaanse troepen geen tanks met diesel zouden gaan berijden, alleen met benzine motoren. Dit zal ingegeven zijn met de gedachte dat een 'single-fuel' policy efficiënter werkt aan het front, plus, benzine (gasoline) was betrouwbaarder dan diesel onder koude omstandigheden. Dus werd de M4A2 vooral gebruikt voor training in de Verenigde Staten. Later in de oorlog, bij uitzondering, ging een aantal naar de US. Marine Corps en zag de M4A2 actie in Okinawa.

Via de Lend-Lease ging de M4A2 naar Rusland en naar de Britten.

Totaal aantal gebouwde M4A2 medium tanks: 10.968
8053 met 75mm (Sherman III), gebouwd van april 1942 - mei 1944
2915 met 76mm(W) (Sherman IIIA), gebouwd van mei 1944 - mei 1945

Het laatste type van de M4A2, was de M4A2E8(76) met de HVSS ophanging. Dit type zag dus ook geen dienst in het Amerikaanse leger, dan enkele voor trainingsdoeleinden. Van de M4A2E8(76) werden een aantal geleverd aan de Britten, de Sovjet-Unie en aan de Canadezen (294 stuks in 1946). Uiterlijk is dit type gelijk aan de M4A3E8(76). Enige verschil is het motordek, de M4A2E8 heeft een smaller motorgaasluik, dan de M4A3. Dit heeft te maken met de General Motors 6046 dieselmotor die in de M4A2 ligt en de V-Ford GAA (benzine motor van de M4A3E(76)).

---

Voor het vervolg over de M4 Sherman tank, kunt u nu op
ONDERSTAANDE M4A3(76) SHERMAN KLIKKEN

---