Ons volgende object dat bezocht gaat worden, zo'n 20 kilometer ten zuidoosten van Lorient, ligt in een gebied dat vooral bekend staat om de vele velden vol met Menhirs. Een fraaie verzameling menhirs die vrij te bezoeken zijn, vindt men langs de kant van de D781, ten zuiden van Erdeven, bij Kerzerho. De bekendste verzameling menhirs vindt men bij Carnac, twee kilometer ten zuid-oosten van Plouharnel. Dit gebied is te bezoeken voor € 13 per persoon.

Maar bent u meer geďnteresseerd in recentere historische relieken, dan kunt u ook kiezen voor de grote betonnen restanten welke de Duitse bezetter heeft achtergelaten in het duinengebied van het ten zuiden van Plouharnel gelegen Bégo. Hier is een enorme batterij te vinden welke bekend stond onder de naam Va300 M.K.B.Hella E.673 en bedoeld was om de U-Boot basis van Lorient te beveiligen. Om daar te komen volgt u de borden richting (Saint-Pierre)-Quiberon via de D768. Na het volgen van de baai steekt u een spoorweg over en is direct een parkeerplaats aan de rechterzijde te vinden bij het 'Musée des guerres de l'Ouest - Chouannerie et Guerre de Vendée'.

Dit museum is ondergebracht in een voormalige Duitse ziekenboeg bunker, een 118b. Wij maakten de fout door te denken dat het een oorlogsmuseum was (guerres). Maar na het betalen van € 9 per persoon, bleek het museum geheel te zijn gewijd aan de oorlogen met tussen Bretagne en de Vendée, enkele honderden jaren geleden. Wij hadden het met 5 minuten gezien,...

Nadat we deze deceptie hadden verlaten, vertrokken wij per voet vanaf de parkeerplaats tussen deze museumbunker en een Duitse munitiebunker over een zandpad, richting de munitiebunker welke nu als Tweede Wereldoorlog Museum dienst doet. Dit 'Bunker Expo 39-45' museum is geopend van mei tot september en alleen in het weekend en op feestdagen (van 10.00 tot 18.00 uur). Hiervandaan worden ook rondleidingen verzorgd over de artilleriebatterij.

Heeft u weinig tijd, of bent slecht ter been, u kunt ook met de auto het gebied in (zie kaartje hierboven). Verlaat het parkeerterrein en sla af naar het zuiden (D768). Ga na 150 meter rechtsaf het smalle verharde pad op. Op verschillende plekken zijn parkeerplaatsen te vinden om de objecten te bezoeken.

In de twee munitiebunkers werden de granaten en zakken kruit bewaard voor de enorme 340mm kanonnen die in het buiten terrein stonden opgesteld. De munitie werd per smalspoor de bunkers ingereden en met kettinglieren in de desbetreffende ruimtes ondergebracht. Na het bekijken van de twee munitiebunkers, gaat u honderd meter verder en steekt u het verharde pad over.

Rechts van het pad ziet u de restanten van een garage en werkplaats. Uiteraard met veel, voornamelijk, lelijke graffiti. Aan de overzijde, tegenover dit kale object, staat een 340mm kanon, een enorm gevaarte. De schietbuis is 16,15cm lang! en verschoot granaten met een gewicht van 427kg over een afstand van 40 kilometer! Het geschut stond op rails en werden zo naar hun emplagements gebracht, waarvan er in dit gebied vier liggen.

Het oorspronkele Franse 340mm geschut was bestemd voor slagschepen. Maar vanwege de prioriteit van artillerie op het land, werd de bouw van slagschepen opgeheven. Zodoende werden de 340mm B model 1912 Saint Chamond (K.W.E. 674(f)) kanonnen als spoorweggeschut opgebouwd voor snelle verplaatsing naar een eventueel front,... In de Eerste Wereldoorlog werden ze op verschillende plaatsen ingezet. Na de 'Grote Oorlog' ging het geschut in opslag in Mailly Saone et Loire.

Na de inval door de Duitsers in juni 1940, nam de bezetter vier stuks 340mm B model 1912 in beslag. Deze werden naar Duitsland overgebracht om bij Krupp gemoderniseerd en aangepast te worden. Deze moesten dienst gaan doen om de U-Boot basis van Lorient en het omliggende gebied te beschermen. Rond de havens viel de verdediging onder de Kriegsmarine en Organisatie Todt werd belast met het bouwen van de kustbatterij om het op te laten nemen in de Atlantikwall. De 340mm kanonnen werden per rails vervoerd, en ter plekken op een draaiplateau overgezet. Het was de bedoeling dat er vier 340mm kanonnen geplaatst zouden worden, maar het bleef bij drie vanwege dat in 1944 de Geallieerden Bretagne naderden.

In eerste instantie werden de kanonnen op zee gericht. Maar toen de Amerikanen hun opmars door Bretagne begonnen, werd het geschut omgedraaid landinwaarts. Op 20 april 1945 werd de batterij tot overgave gedwongen en werden de drie kanonnen ontmanteld en afgevoerd als oud ijzer.

Nu bleek er bij Riantec, in het militair depot Kersahu, een opslag van verschillende zware kanonnen te zijn. Hier tussen bevond zich ook een 340mm kanon en deze is nu als monument bij de voormalige batterij geplaatst. Linksachter van het kanon ligt nog een (reserve) munitiebunker waar een smalspoor naar binnen liep.

In het vlakke gebied zijn vier open betonnen emplagementen te vinden voor het 340mm geschut. Wij bezochten daar twee van, de eerste twee die aangelegd werden, Turm 1 en Turm 2. Vanaf het 340mm kanon is het ongeveer 350 meter naar de restanten van Turm 2.

Turm 2 is zwaar beschadigd. Turm 2 is een zogenaamde SK/Gefechtsstand, Geschützstellung S215. Het is een groot open emplagement geflankeerd door twee munitiebunkers. U treed S215 binnen waar ook de spoorlijn liep waarover het kanon naar binnen werd geduwd. Vervolgens werden de voorste en achterste treinstellen verwijderd en werd het kanon op een draaitafel gezet. Het voorste deel van de treinstellen werd opgeslagen in een garage in de 'Geschützstellung'. Het achterste treinstel werd terug gerold en opgeslagen in de garage/werkplaats.

Van de rails is niets terug te vinden hier, alleen daar waar de steunen hebben gezeten. Van de munitiebunkers is weinig te herkennen. Maar het toont wel hoeveel beton hier in de duinen gestort is, al lijkt de erosie van Turm 2 dat het beton eerder uit rotsblokken is opgebouwd. Maar het zijn de overgebleven details die het een facinerend object maakt.

Verlaat dit deel van het complex om naar de volgende SK/Gefechtsstand te gaan, namelijk Turm 1. Hiertoe verzoek ik u op onderstaande foto te klikken, en uw tocht voort te zetten,...