Centraal in de driehoek Carentan (noorden)-Périers (westen)-St-Lô (oosten) ligt het dorp Graignes (sinds 2007 Graignes-Mesnil-Angot geheten). In de nacht van 5 op 6 juni kwamen hier ongeveer 170 parachutisten van het derde bataljon van de 507th PIR, 82nd Airborne Division, neer. Het gebied ten westen van Graignes was ondergelopen land waar de Duitsers met opzet de rivier Taute buiten haar over oevers had laten stromen. Deze 'stick' para's waren over een afstand van 5 kilometer, tot Tribehou in het zuiden, neergekomen. Ze verzamelden zich op de hoge heuvel van Graignes waar ze strategische posities innamen om de Duitsers, die zeker zouden komen, af te slaan. De eerste paar dagen ging de oorlog aan Graignes voorbij. Er heerste een ontspannen en vrolijke sfeer. Het eerste vijandelijke contact kwam op 8 juni in de avond toen een kleine Duitse colonne, van een paar door paarden voortgetrokken wagens, onder vuur werd genomen.

De volgende dag, 9 juni, zond majoor Charles Johnson zeven man richting Montmartin omdat daar een Duitse artillerie eenheid van 200 man zou zitten. De orders waren geen gevangen te nemen. Gelukkig voor beide partijen, waren de Duitsers reeds vertrokken. Diezelfde dag werd wel een motorzijspan onderschept op het kruispunt waarbij de berijders werden gedood. Op 10 juni werd op hetzelfde kruispunt een Duitse vrachtwagen onder vuur genomen waarbij vier Duitsers omkwamen.

Uitzicht vanaf de heuvel richting de rivier de Taute

Op zondag 11 juni kwamen de Duitsers in serieuze aantallen op Graignes af. De kerk van het dorp zat vol met dorpelingen toen de mededeling gemaakt werd, ze besloten daar te blijven. De para's wisten de oprukkende Duitsers op afstand te houden en aan het einde van de middag keerde de rust iets terug. De dorpelingen verlieten de kerk en trokken huiswaarts. Hierbij kwamen ze ook door de Duitse linies en zagen de enorme Duitse strijdmacht. Deze maakten zich op voor een nieuwe aanval. De strijdmacht bestond uit ongeveer 2000 man, waaronder troepen van de sinistere SS Das Reich Division. Deze waren verantwoordelijk voor de slachtpartij onder de bevolking van Oradour-sur-Glane (20km ten westen van Limoges). Niet veel later vuurden de kanonnen op de kerk, school en andere gebouwen waar Amerikanen zich schuil hielden.

Totale verwoesting van de kerk

Ondanks het accurate tegenvuur van de para's, sloten de Duitsers langzaam de Amerikanen in. Om 23.00 uur braken de Amerikanen de gevechten af en probeerden uit hun benarde positie weg te komen. De Duitsers koelden hun woede op Graignes vanwege hun 500 doden en 700 gewonden. Niet alleen werden de huizen leeggeroofd, 3 gewonde Amerikanen werden vermoord in de kerk. Twee priesters, Abbé Leblastier en Père Le Barbanchon, die in de kerk waren achtergebleven werden ook vermoord.

In de ruïne van de kerk liggen de priesters,
Abbé Leblastier en Père Le Barbanchon in een gezamelijk graf

Zeven lichtgewonde paratroopers vielen in handen van de Duitsers en werden afgevoerd naar le Mesnil-Angot, enkele kilometers zuidelijker. Hier moesten ze hun eigen graf graven, waarna ze door de SS werden geëxecuteerd. Amerikanen die niet weg konden komen verstopten zich zo goed mogelijk, één in de kerktoren, een ander in een broodoven van een boerderij. Eenentwintig anderen wisten via le Port des Plauques naar Carentan te ontkomen. Op 30 juni werd de complete evacuatie afgekondigd van Graines. Twee vrouwen, Mme Pézeril en Mme Dujardin, die weigerden gehoor te geven werden door de Duitsers ter plekke omgebracht.

Graignes gezien vanuit het noorden, duidelijk is te zien dat het hoog ligt

Op 7 juli naderde de Amerikaanse 30th Infantry Division uit het oosten, maar vanwege de structuur van het landschap vorderde het maar moeizaam. Op 9 juli werd de 113rd Cavalry Group ingezet. Toen deze groep het Taute-Vire kanaal overstak, trok de 17de SS Götz von Berlichingen Division zich terug uit Graignes, om niet weer terug te keren. Op 12 juli werd het dorp bevrijd verklaard.

Graignes, Toen en Nu

Om de plaats te bereiken waar de strijd zich afspeelde, volg de borden 'memorial' in Graignes. Bij de kleine herdenkingssteen voor de 507th PIR slaat u de smalle straat in, waarna u bij de heuvel komt waarvan u een zeer goed overzicht heeft over het landschap. Ter nagedachtenis werd alleen de kerktoren herbouwd van de totaal vernielde kerk. Op de plakaat, op de oude kerkmuur, staan 66 namen, 34 paratroopers, waaronder Major Johnson, en 32 dorpelingen.