Nadat op 9 april 1940 Denemarken bezet werd door de Duitsers, voeren er nog talrijke Deense schepen op zee die niet wilden of konden terugkeren naar hun havens. Veel van deze schepen zochten hun heil in ondermeer Britse havens. Een groot deel van de bemanningen besloot zich aan te sluiten bij het Geallieerde leger. Tussen 1940-'45 waren er rond de 6000 Deense zeelieden in Geallieerde dienst (hiervan zouden ongeveer 1000 in de strijd omkomen).

Het monument voor de Deense zeelieden die tijdens D-Day actief waren

Tijdens Operation 'Overlord' waren er meer dan dertig Deens schepen aanwezig in de vloot welke op 6 juni 1944 actief waren, waarvan 24 onder de Danneborg (Deense vlag) voeren. Meer dan 800 Deense zeelieden waren betrokken bij de landingen in Normandië. Om dit feit te herdenken is op de route, aan de D 913, richting het Utah Beach Museum een monument geplaatst.

Vijfhonderd meter voor u bij het museum aan de 'Exit 2' komt, is een afslag naar La Madelèine, waar een bezoek aan het kapelletje aldaar eventueel mogelijk is. Hier werd vrij snel na de strijd een dienst gehouden door de Amerikanen. Ga nu naar het strand en het museumgebied van Utah Beach.

De kapel van La Madelèine, Toen & Nu

HET UTAH BEACH MUSEUM:

Het Utah Beach Museum is rond een Duitse bunker gebouwd (Blockhaus W5). Trek minstens een uur uit om dit buitengewoon aardige museum te bezoeken. Na een grote verbouwing, waarbij een vleugel werd toegevoegd, werd het museum in juni 2011 weer geopend. In de nieuwe vleugel is een B-26 Marauder bommenwerper te bewonderen. De LCVP die vroeger langzaam buiten lag te vergaan, is nu naar binnen gebracht. Ook één van de LVT landingsvaartuigen die geheel verrot waren is zo goed en kwaad als dat nog ging gerestaureerd.

Bij de strandopgang staat kilometerpaal '00' (net zo'n één, ook met een 'nul' nummer, staat voor het stadhuis van Ste-Mère-Église). Hier begint de 4th Division Liberty Highway. Deze loopt door Frankrijk door naar Nederland. Door geheel Normandië vindt men deze palen met de datum en de gevorderde afstand sinds D-day Het restaurant tegenover het museum is ook rond een bunker gebouwd. Ten tijde dat de bunker werd gebouwd, was het nog geen restaurant maar een opslag voor de lokale vissers. De bunker is geheel gerestaureerd en is af en toe open voor publiek waar het dan als internetcafè gebruikt kan worden .

Het restaurant tegenover Utah Beach Museum, Toen & Nu

In de vroege morgen van 6 juni 1944 stuurde Leutnant Arthur Jahnke een Duitse patrouille uit om te zien wat al dat lawaai van die vliegtuigen betekende. Een half uur later kwam de patrouille terug en verrastte Jahnke met 17 Amerikaanse gevangenen! De gevangen lieten niets los en er was geen tijd voor verdere ondervraging want de hel brak los omdat het marinegeschut het inleidende bombardement op de fortificaties liet vallen. Het 5cm, 7,5cm en 8,8cm geschut werd hierbij vernietigd. De Duitse troepen die niet gedood of gewond waren liepen verdwaasd rond.

Onder leiding van General Roosevelt bestormde het 1st en 2nd Battalion, 8th Infantry Regiment, van de 4th Division Utah Beach. Door een foutje en de stroming kwamen ze enkele kilometers zuidelijker uit, wat een geluk was, hier was de verdediging zwakker. Jahnke en zijn troepen werden onder de voet gelopen en gevangen genomen. Aan het eind van de dag waren hier al 23.000 man geland en 1700 voertuigen op het strand gelost.

VERVOLG DE KUSTWEG NOORDWAARTS:

De volgende afslag is 'EXIT 3". Rond 07.30 uur lag hier een gedeelte van het 502nd PIR (Parachute Infantry Regiment), van het 101st Airborne Division, onder leiding van het 3rd Battalion.

Om 09.30 uur verscheen een grote groep Duitsers opgedreven door de oprukkende invasie op het strand. In het vuurgevecht sneuvelden hier 75 Duitsers. Utah Beach was ook de landingplaats van General Patton's 3rd Army. Er liggen verspreid nog zeer veel restanten van bunkers en kazematten hier. In de weilanden achter de duinen zijn nog duidelijk de kuilen van de bombardementen te zien.

Een kilometer verder staat het Leclerc Monument waar als blikvanger een Sherman tank is geplaatst. Tot 2007 stonden hier ook nog een M8 en een M3 Half-track te vergaan, aangetast door de zoute lucht. Na enkele jaren werden ze weer zo goed en kwaad als dat ging na een restauratie, weer terug geplaatst. De M8 is er nog het beste aan toe. De Half-track is vrij kaal, het heeft zelfs geen spatborden meer aan de voorzijde.

Achter het Monument van Leclerc en zijn Vrije Fransen ligt op 50 meter naar het noorden Wn 10. Het is beslist de moeite waard om naar deze zware betonnen verdedigingswerken te wandelen. Utah Beach is zo wie zo een geweldig strand om te wandelen. Het is er over het algemeen erg rustig in deze hoek. Hier ligt een grote R 612 kazemat voor verschillende kanonnen, zoals een 7,5cm, 10,5cm K331(f) of een 8cm FK30(f). 250 meter zuidelijk van het monument ligt St 9 met twee R 677 kazematten voor 88mm kanonnen (voor foto's 'Toen & Nu' van de zuidelijke kazemat, 'klik hier' ).

Een opvallend zwaar vergaan samengeklonken object ligt direct in het verlengde van het Leclerc monument op het strand en bij laag water kan men zien dat het over enkele honderden meters lang was (er liggen nog drie brokken in het verlengde). Dit zijn restanten van een 'lospier'. Tjdens de landingen werden deze zogenaamde 'Rhino's' aangedreven door zware buitenboordmotoren. Op zee werden er LST's en LCT's op aangesloten die hun lading erop losten, waarop de Rhino het naar de kust bracht. Toen eenmaal het strand veilig gesteld was, werden er verschillende Rhino's aaneen gekoppeld, waardoor een lange lospier ontstond. Vanwege het enorme getijde verschil waren deze pieren vaak enkele honderden meters lang.