In 1968 werd de film ‘Attack on the Iron Coast’ geproduceerd, die in grote lijnen de commando actie ‘Operation Chariot’ in St.Nazaire uitbeeldde. De hoofdrol was weggelegd voor Lloyd Bridges. Deze speelde een Canadese commando officier, Major James Wilson. Een officier die met zware wroeging terug dacht aan zijn laatste missie waarbij zeer veel van zijn manschappen waren omgekomen. Maar met een plan voor een nieuwe gewaagde missie, Operatie ‘Mad Dog’, zou hij zijn falen trachten goed maken.

Operatie ‘Mad Dog’ (lees ‘Chariot’) behelsde het rammen van een oud schip geladen met explosieven in een droogdok in de fictieve havenstad St. Clair (St.Nazaire). Major James Wilson stuit op veel tegenstand om zijn plannen te verwezenlijken, vooral van Captain Owen Franklin (een rol van Andrew Keir). Franklin had zijn zoon verloren tijdens de laatste missie onder leiding van Major Wilson (Bridges). Toch zal Captain Franklin uiteindelijk het schip door een granatenregen het dok in rammen.

Onder politieke druk wordt Operation 'Mad Dog' in werking gezet. Alleen de gevraagde destroyer door Wilson, kan niet worden gehonoreerd, dit wordt een mijnenveger. Ook de escorte van de motorboten wordt teruggebracht tot vier stuks. Tijdens een oefening raakt Lieutenant Commander Don Kimberly (Mark Eden), gewond, als hij een gewonde commando probeert te redden, waarbij Kimberly blind raakt en de commando sterft. Franklin raakt vervolgens in conflict met Major Wilson als Captain Franklin opdracht krijgt Kimberly te vervangen.

In de nacht dat de missie van start gaat zal er tijdens de aanval geen luchtsteun door de Royal Air Force zijn wegens gebrek aan inzetbare toestellen. Maar als het bericht komt dat de luchtsteun niet doorgaat, geeft Major Wilson de opdracht om de missie af te blazen, maar tot zijn verrasing, legt Captain Franklin de order naast zich neer en kiest er voor om toch door te zetten. Kort voor het konvooi het doel bereikt komen er enkele Lancaster bommenwerpers over voor een afleidingsbombardement (scènes uit de film 'The Dam Busters').

Als het konvooi hun doel naderen worden de Duitsers gewag van de schepen. Deze weten iets van tijd te rekken door zich uit te geven als Duitse schepen. Maar als de Duitsers door hebben dat het niet in de haak is wordt door de kustbatterijen het vuur geopend. Maar het is te laat, de mijnenveger ramt zich in het dok. De commando's stormen het haven gebied binnen. Als de brug van de mijnenveger getroffen wordt raakt Major Wilson zwaar gewond. Terwijl de commando's een vuurgevecht leveren met de Duitsers, wordt Captain Franklin gevangen genomen.

Captain Franklin wordt voor Oberst von Horst (Walter Gotell) geleid en wordt uitgelachen om zijn 'kansloze missie'. Onderwijl betreedt een groepje Duitsers de mijnenveger, onder leiding van Hauptmann Erich Strasser, (George Mikell). Op de brug vindt Strasser Major Wilson, amper nog in leven. Wilson heeft gezien dat de draden om de explosie in werking te stellen gebroken zijn. Met zijn laatste krachtinspanning weet hij de draden tegen elkaar te plaatsen op het moment dat Strasser op hem zal schieten.

Maar het is te laat, de mijnenveger explodeert en verwoest de sluisdeur van het dok. De explosie dreunt door het havengebied en Captain Franklin kan een lachje niet onderdrukken. Er stormen commando's het Duitse hoofdkwartier binnen, doden Oberst von Horst en bevrijden Franklin en snellen terug naar de wachtende motorboten,... Missie Operation 'Mad Dog' geslaagd!

Dat de film op Operation Chariot is gebaseerd blijkt onder meer uit de maquette die tijdens een briefing enigszins te zien is, hier is duidelijk het havengebied van St.Nazaire in te herkennen. Ook voert Major Wilson, als drukmiddel om de operatie in gang te zetten, het dreigende uitvaren van de ‘Ostwind’ op. Dit slagschip zou een bedreiging vormen voor de konvooien. Met de ‘Ostwind’ werd duidelijk verwezen naar het slagschip Tirpitz.

De film is duidelijk een product van de jaren zestig van de vorige eeuw. Het was een periode dat er veel oorlogsfilms werden geproduceerd. Soms waren er juweeltjes tussen, zoals ‘Battle of Britain’. Maar naast deze zogenaamde ‘A’ films werden ook zeer veel ‘B’ films geproduceerd, zoals ‘633 Squadron’. Sommige ‘B’ films waren van een kwaliteit dat ze vaak naar de ‘A’ klasse neigden. Meestal kwam dit door het aantrekken van een Hollywoodster en deze in de hoofdrol te plaatsen. Een voorbeeld van een betere ‘B’ film is bijvoorbeeld ‘Bridge at Remagen’. Hoe, bijvoorbeeld, ‘Battle of the Bulge’ ook haar best doet met haar grote steracteurs, de film blijft een mindere ‘B’ film.

De regie voor ‘Attack on the Iron Coast’ werd in handen gegeven van Paul Wendkos die vooral een tv-serie regisseur was. Door zijn manier van werken straalt de film ook eerder een tv-film uit, dan een film voor op het grote doek. Mede hierdoor valt ’Attack on the Iron Coast’ in de categorie ‘B’. De 'special effects' van de scheepjes op zee tijdens de aanval op St. Clair zijn van het ‘modelletjes’ niveau, wat af en toe doet denken aan de tv-serie ‘The Thunderbirds’, maar dan nog slechter. Een bedenkelijke scène dat in het echt niet plaats vond, is de nachtelijke aanval door de Duitse Luftwaffe op het konvooi. In de film komt het over alsof één Messerschmitt Bf 109 een bomaanval uitvoert (een redelijk overtuigend model, maakt alleen wel erg krappe bochten). Hierbij worden zeker 8 bommen geworpen, wat wel erg veel is voor één Me 109!

Ook wordt er nog even leentjebuur gespeeld. Voor het ondersteuningbombardement door de RAF Bomber Command tijdens de aanval is een scène gebruikt uit de film ‘The Dam Busters’, duidelijk zijn onder de Lancaster bommenwerpers de grote ‘Upkeep’ bommen te zien. Ook werd een stuk ‘soundtrack’ uit de speelfilm ‘633 Squadron’ gebruikt (zonder credit aan componist Ron Goodwin). Toch heeft de film genoeg te bieden, en dat komt duidelijk door the authenticiteit. Ook al vanwege het feit dat de openingtitels over het wapenembleem draait van No 2 Commando.

Het had de film niet misstaan om te openen met de woorden; 'The following story is based upon a true story. The names of the characters are changed and some storylines are invented.’ ('dit komende verhaal is gebaseerd op een ware gebeurtenis. De namen van de karakters zijn veranderd en delen van het verhaal zijn geromantiseerd'). Want ondanks dat ‘Attack on the Iron Coast’ geen geweldige film is, het is een goed eerbetoon aan de enorme moed en doorzetting die de commando’s tijdens Operation ‘Chariot’ ten toon spreidden. Wellicht ziet een film producent er eens iets in om Operation 'Chariot' echt te verfilmen?