Aangekomen in St. Laurent-sur-Mer, gaat u rechtsaf op het grote kruispunt. Na een 200 meter gaat u rechtsaf een smal weggetje in (er staat een bordje '3 ton'). Volg deze weg globaal rechtuit. Na een halve kilometer komt u (volgens de bordjes) het eerste bevrijde huis van OMAHA Beach. Dit is te bezoeken en u vindt achter het huis een monumentje voor een verkeerd neergekomen parachutist van de 101st Airborne Division. Vervolg dit weggetje, en bovenaan gekomen van de heuvel ziet u het monument voor de 'Advanced Landing Ground' A-21C, een vliegveldje dat een dag na D-Day, op 7 juni 1944, al in bedrijf was! Daal het weggetje af naar Wn 65.

U komt nu uit bij de sector EASY-Green, bekend als 'de Vallei van Ruquet'. Hier is een beroemde foto gemaakt welke bijna in ieder boek is afgedrukt. Op de foto is te zien hoe de manschappen van de 2nd Infantry Division ('Indian Head') achter een kazemat een duin beklimmen en landinwaarts trekken.

De sector EASY-Green, vanaf Wn 65 en staat bekend als 'de Vallei van Ruquet'.

U bent nu in de zogenaamde 'draw' welke als Exit E-1 was aangeduid. Nabij de overgang van DOG naar EASY, ter hoogte van Les Moulins, bij Wn 65, stond tijdens de landingen het gras in brand. De rook gaf hier wat dekking aan de troepen die hier landden. Even verder, op EASY, ter hoogte van Colleville-sur-Mer speelden zich dezelfde taferelen af als op DOG. Hier werden veel soldaten van het 16th Infantry Regiment van de 1st Division het slachtoffer van de mijnenvelden. De beslissing van de Amerikanen geen of nauwelijks gebruik te maken van 'Hobart's Funnies' brak hun hier danig op. Men kon niet door de aangegeven uitgangen (Exits), de mannen moesten via omtrekkende bewegingen van achter af de Duitse stellingen benaderen.

Duitse krijgsgevangenen vullen de tankgracht weer op met zand,...

Maar aan het einde van de lange dag van 6 juni 1944 hadden de Amerikaanse troepen een steviger greep in het gebied rond OMAHA Beach. De situatie is niet veel veranderd sinds die dag. Het pad dat de troepen vanaf het strand de duinen invoerde is na die dag altijd gebleven. De R 667 kazemat bevat nog steeds het 5cm KwK kanon dat de eerste landingstroepen ongenadig bestookte. Aan de voorzijde van Wn 65 lag een brede diepe tankgracht. Deze was deels al tijdens de landingen dichtgeschoven door bulldozers om een aansluiting te hebben vanaf het strand naar het achterliggende weggetje waarover u bent afgedaald.

In 2017 is een nieuw monument in de omgeving geplaatst. Neem hiervoor de weg naar links tussen de bungalows door. Na ongeveer 200 meter ziet u aan de rechterkant een toegang naar het strand. Parkeer hier en wandel richting de zee. Aan de rechterzijde ziet u dan het borstbeeld van Charles Norman Shay. Het is ter herinnering aan de 500 oorspronkelijke inwoners van Amerika en Canada die deelnamen aan de landingen in Normandië. Eén van de ongeveer 175 Amerikaanse Indianen was Charles Shay, behorende tot de Penobscot Indian Nation. De toen 19 jarige Shay was een Medic (hospik) en redde verscheidene gewonden uit de golven van OMAHA Beach welke hem de Silver Star opleverde. Vanaf dit punt vochten ook vier jonge Indianen zich een weg naar de top van de duinen. Nicholas Naganashe (21) van de Odawa sneuvelde tijdens de strijd op D-Day en Ernest Chippawa (22) van de Anishinaabe stam raakte zwaar gewond. Nelson Tonegates (19) van de Ute stam en Alejandro Fragua (20) van de Jemez Pueblo bereikten ongeschonden de top van het duin (en ontvingen een Silver Star voor hun inzet), maar zouden later in de oorlog sneuvelen.

De schildpad 'Scarlet' blikt westwaarts over de zee,...

Links van het borstbeeld ligt nog een opvallend sculptuur. Het is een gestileerde schildpad, genaamd 'Scarlet', die, naar Indiaans geloof, de wereld op haar rug draagt. De schildpad kijkt naar het westen, over de zee richting de staat Maine waar het Penobscot stam reservaat is gelegen. Het is gemaakt door de neef van Charles Shay, Tim Shay. Tijdens een met Indiaanse folklore omgeven inwijding werden de monumenten op 5 juni 1917 onthuld.

Zet uw route voort langs de boulevard, alwaar u al snel een enorm monument ziet verschijnen. Het grote natuurstenen monument is het monument voor OHMAHA Beach, met daarachter, in het zand gestoken, het enorme metalen monument 'Les Braves'. Als u recht voor 'Les Braves' staat, ziet u dat het lijkt op scheepsboegen die de golven trotseren. Deze monumenten staan midden in de zogenaamde Exit D-3, in de sector DOG-Red.

Op enkele tientallen meters links van het grote OMAHA Beach monument, hangt een kleine bronzen plaquette aan de zeemuur. Deze is daar geplaatst om de kleinschalige commando actie te herdenken welke onder de naam Operation Aquatint op dit strand en omgeving plaatst vond.

Om de sterkte te onderzoeken langs de kusten die als landingstranden voor de Geallieerden konden worden aangewezen, was het nodig om met een kleine, zogenaamde Small Scale Raiding Force (SSRF), commando acties te ondernemen. Omaha Beach werd aangedaan op 13 september 1942, iets na middernacht, in de veronderstelling bij Ste. Honorine-des-Pertes aangekomen te zijn parkeerde voor de kust MTB 344. Elf commando's stapten vanaf de MTB over in een opvouwbare boot. Maar de commando's, onder leiding van Major 'Gus' March-Phillipps, bleken nabij Les Moulins (het latere Wn 66) aan land te zijn gekomen. Al snel werden de mannen door de Duitsers ontdekt en een vuurgevecht brak uit. Na de ongelijke strijd waren drie man omgekomen, waaronder Major March-Phillipps.

De drie slachtoffers werden begraven op de kleine begraafplaats bij de kerk van St. Laurent-sur-Mer. Om deze begraafplaats te bezoeken kunt u de weg nemen die terugvoert via de voormalige Exit D-3 St. Laurent-sur-Mer weer in. Mocht u hiervoor kiezen, dan komt u ook langs het Musée Omaha 6 Juin 1944, welke zeker een aanrader is (zie lager op deze pagina).

Na de gevechten werden vier commando's direct gevangen genomen, en vier anderen wisten in eerste instantie te ontsnappen, maar werden later ook gepakt, waaronder de Nederlandse commando Jan Hellings. Hellings wist weg te komen met nog een andere commando. Onderweg naar Spaanse grens werd Hellings opgepakt en verdween in een krijgsgevangenen kamp in Polen. Jan Hellings overleed in 2007. De kleine bronzen plaquette aan de zeemuur is ter hoogte aangebracht waar Major March-Phillipps werd gevonden.

Het derde museum in de sector OMAHA Beach op onze route is het Omaha Beach Memorial Museum, Musée Omaha 6 Juin 1944' te St. Laurent-sur-Mer. Het museum laat ook veel uniformen, foto's, insignes en wapens zien en voegt misschien niet veel toe ten aanzien van de grotere musea, maar het straalt oprechtheid uit. Van de drie musea die OMAHA Beach behandelen, is dit museum wel de beste. Een LCVP (Landing Craft Vehicle Personel) is fraai gerestaureerd en in een grote vitrine geplaats, zodat deze ook van buitenaf te bezichtigen is.

Als blikvanger staat hier een Sherman tank voor 'de deur' op het kleine parkeerplaatsje. Maar er is iets vreemds aam deze tank. Dit zou volgens het bordje een M4A1 zijn. Maar dat is het niet, een M4A1 had een gegoten romp met ronde hoeken. Ook de afstand tussen de loopwielen is te groot. Dus is dit chassis van een M4A4 welke in de jaren vijftig van de vorige eeuw door de Fransen in grote aantallen verbouwd werd om de Continental radiaalmotor in onder te brengen, waarmee de zogenaamde M4A4(T) ('Transformé') ontstond.

Keer na het (eventuele) bezoek aan het begraafplaatsje in St. Laurent-sur-Mer en/of het Musée Omaha 6 Juin 1944 terug naar het monument van OMAHA Beach en vervolg u route, links om het monument heen, over de boulevard om naar Vierville-sur-Mer te gaan.

---