Diep verscholen in de bossen ten noorden van Eperlecques (7 kilometer ten noordwesten van St. Omer) ligt een enorm betonnen gevaarte. Ooit was het de bedoeling om vanuit deze plek de gevreesde V2 raket te lanceren naar Engeland. Het ietwat simpele foldertje dat de bezoeker moet lokken, doet beslist geen recht aan wat u te wachten staat. Laat het foldertje u niet afschrikken, het is meer dan de moeite waard!

Als men de ruime parkeerplaats op komt is van de betonnen bunker niets te zien. Als blikvanger staat een Duits 8,8cm anti-tank kanon op wacht. De entree is eenvoudig maar smaakvol. Centraal staat een reactiekamer van een raketmotor van een V2 in de hal. Voor u de deur uit gaat om het terrein te betreden, werp even een blik op de stermotor, een Continental W670 die daar staat. De propeller die het draagt, suggereert dat het van een vliegtuig afkomstig is. Maar het betreft hier een zogenaamde ‘Ordenance Engine’ die onder andere gebruikt werd in de Stuart tank. Ook het landingsvaartuig LVT was uitgerust met een dergelijke motor.

Zodra u buiten komt wordt u eerst geconfronteerd met de erbarmelijke omstandigheden waaronder de tewerkgestelden naar hun werk moesten. Twee goederenwagons roepen herinneringen op aan de jodentransporten.
Via een bospad komt u langs verschillende objecten die een associatie oproepen met het vroegere Overloonse ‘Oorlogs-en Verzetsmuseum’. Links en rechts staan kanonnen tussen de bomen, voertuigen als de Amerikaanse Halftrack en een mini onderzeeër zijn hier te vinden. De laatste is dan een vreemde eend in de bijt (net als de Biber eenpersoonsduikboot die vroeger in Overloon in de bossen stond te roesten, en welke nu binnen staat).

Hier en daar is een geluidsysteem aangebracht in vier talen keuze (waaronder Nederlands). Persoonlijk vind ik het een verstoring van de serene rust in het bos, maar het kan voor de novice bezoeker een goede geschiedenisbron zijn.

Sedert januai en februari 1943 waren specialisten van Peenemünde en Organisation Todt bezig met de voorbereidingen van het te construeren gebouw wat voor u oprijst. Het zou één van twee complexen worden van waaruit de A4/V2 raket in noord Frankrijk afgevuurd zou worden (Eperlecques was KNW, ‘Kraftwerk Nord West’, de ander in Wizernes was SNW, 'Schotterwerk Nord West').
In maart 1943 werd begonnen met de bouw van het complex door bijna 3000 man die in ploegendienst werkten van 2 x 12 uur. Het overgrote deel van het werkvolk was afkomstig uit de arbeidsinzet en vrijwilligers.

De zuidelijke wand van de vloeibare zuurstoffabriek torent 22 meter boven U uit. Verder gaat het complex ook nog eens 11 meter diep onder het maaiveld. Halverwege de 75 meter lange wand is een uitstulping zichtbaar dat ooit de controletoren voor de lancering moest worden. Op verschillende plekken zijn ronde luchtinlaten te zien voor de zuurstofvoorziening voor de zuurstoffabriek.

Volg het pad aan de oostzijde, aan de rechterzijde verschijnt nu een bunker. Deze deed na het eerste bombardement 27 augustus 1943 dienst als schuilbunker. Wend uw blik weer naar de V2 fabrieksbunker. U ziet nu een grote schuin overdekte tunnelingang die bestemd was voor een treinrailverbinding door het gebouw heen. Dit was de toegang voor de bevoorrading van de vloeibare zuurstoffabriek.

Op 16 mei 1943 nam de Britse RAF voor het eerst verkenningfoto’s van het object. De beslissing om het te bombarderen werd op 29 juni genomen door het Oorlogskabinet. Het eerste bombardement werd vervolgens op 27 augustus ondernomen door 185 B-17 Flying Fortress bommenwerpers van de USAAF. Binnen een uur vielen 266 bommen van 1000 kilo elk. Het noordelijke gedeelte werd zwaar beschadigd en er vielen veel doden en gewonden onder de arbeiders. Tussen 30 augustus en 7 september volgden nog 4 bombardementen, welke de bouw uiteindelijk deed stokken. De bouw werd pas weer hervat in november toen men begon aan de fabriek voor de vloeibare zuurstof in het zuidelijke gedeelte. Met een dak van 5 meter dikte werd de bouw van dit deel voltooid in januari 1944.

De tunnelingang (en die aan de andere zijde) konden worden afgesloten met 2 meter dikke deuren die elk 216 ton wogen! Na de zijwand, die 40 meter breed is, bereikt u het zwaar beschadigde noordelijke platform. Hier waren twee spoortunnels gepland. Deze lijnen waren voor de aanvoer van de V2 raketten. Er was boven deze ruimtes een opslagcapaciteit voor 120 raketten gedacht. In één van de vloeren van de assemblageruimte voor de V2 raketten zit een bomkrater. Deze is afkomstig van het eerste bombardement van 27 augustus 1943. Na dit bombardement is er niet verder gebouwd aan deze opslagruimtes.

Tussen 2 februari en 25 augustus werd het complex 20 maal gebombardeerd waarvan op 19 juni en 27 juli het 617 squadron Tallboy’s van 6 ton elk afwierp. Toen de Canadezen op 6 september het complex bezetten, was het slechts voor éénderde gereed.

Loop nu om de noordzijde heen, waar onder andere de betoncentrale stond. Aan de westkant kunt u de opslagruimtes bezoeken en de grote hoofdbunker binnentreden. In de opslagruimtes kunt u op verschillende plaatsen nog de houten bekisting zien zitten. De eerste ruimte in de hoofdbunker, aan de rechterzijde, wordt gedomineerd door een model van een V2 om de grote weer te geven als zo’n raket daar werkelijk zou staan.

Verder de tunnel door ziet u, vlak voor u rechtsaf de grote fabriekshal binnengaat, een Tallboy aan het plafond hangen. In de grote hal wordt een film getoond en is verder één groot donker koud hol.

Weer buiten loopt u verder zuidwaarts. Hier is een lanceerrail met een V1 te zien. Wat een vraag oproept; waarom wordt de raket in zuidoostelijke richting afgeschoten? Helaas ziet het er nogal verroest uit. Hopelijk kan deze opstelling gered worden van de ondergang, want het is een unieke opstelling in Europa.

Op weg naar de uitgang van dit verrassende complex in de bossen van Eperlecques, komt u weer verschillende kanonnen tegen zoals een Bofors kanon dat gebruikt werd om onder andere de V1’s af te schieten.