Was helaas de battlefieldtour door Normandië voor 2016 afgeblazen vanwege te weinig deelnemers, in 2019 waagden we een nieuwe poging om een touringcar vol te krijgen. Dat er zoveel jaren tussen 2014 en 2019 zaten kwam doordat de ik, de gids, zeer ernstig ziek werd aan het einde van 2017. Nadat ontdekt was dat ik een zeldzame vorm van leukemie had, Hairy Cells, kon men de nodige chemo's binnen laten lopen. Vervolgens moest ik weer aansterken wat met up en downs ging, enfin, ik kon er een boek over schrijven (welke klaar ligt, alleen een uitgever laat op zich wachten). Na een jaar van weer opklimmen en kleine beetjes werken, besloot ik per 1 januari 2019 met vervroegd pensioen te gaan. Onderwijl was er een kriebel ontstaan,... zou ik het aankunnen nog een keer een tour te gidsen? Tijdens een gesprek met Dirk en Ingrid van Ideetours® werd besloten in iedergeval te onderzoeken of er belangstelling voor was. En wat schetste onze verbazing, er was veel belangstelling. Gedurende het voorjaar van 2019 kwamen gestaag de aanmeldingen binnen. Ook deze keer werd besloten dat ik geen 'loon' zou ontvangen, maar dat de echtgenote kosteloos mee kon. Op een gegeven moment hadden we genoeg aan boord zodat Ideetours® in ieder geval geen verlies leed. De tour werd gepland met vertrek op zondag 8 september 2019,...

De voorbereidingen werden aangevangen. In het voorjaar gingen we naar Normandië om wat afspraken te gaan maken, zoals bijvoorbeeld bij de Batterie de Crisbecq, bij St. Marcouf. Ook stuurde ik een foto van de Bailey brug bij Carentan naar Dirk, kon de bus erover heen? Dat was geen probleem,... Wat ook onder de voorbereidingen viel, was dat ik van plan was een lezing te geven. Deze moest specifiek over Omaha Beach gaan, dus veel foto's uitprinten op groot formaat, twee grote modellen van landingsboten, een LCA en een LCVP, bouwen. Maar een groot project was een oude behangplaktafel ombouwen van het gebied van Omaha Beach. Bij de action werd een koffiebus gekocht welke werd omgebouwd tot een Springmine ('Bouncing Betty'). De lezing was voor de woensdagavond gepland, zodat men al goed geinformaard was voor de donderdag als we naar Omaha Beach zouden gaan.

Onderwijl had ik een plannetje, een verrassing voor de groep,... een vaartocht met een LCVP landingsvaartuig! In Carentan lag een gerestaureerde LCVP in het haventje. Via het internet had ik een persoon benaderd die uit ging zoeken hoe en wat, de beschikbaarheid en de kosten. Ik had bedacht dat het op de woensdag moest plaats vinden, want we hadden besloten niet meer naar Mont St. Michel te gaan. In de maanden naar september hadden we regelmatig contact en zag het er prima uit dat we konden varen, met twee keer een groep uit het haventje, het kanaal op tot de sluis en weer terug. De kosten werden geschat op een 700 euro. Wellicht kon Ideetours® een deel dragen, en de reizigers een extra bijdrage ter plekke, want het was op vrijwillige basis. Eventueel wilde ik persoonlijk de kosten dekkende maken, want het zou een unieke beleving worden, ook voor mij,... En toen bleef het stil. Uiteindelijk, een paar dagen voor vertrek kwam de 'Franse slag' mededeling, vanwege geen voldoende vrijwilligers kon de vaartocht niet doorgaan!

De blauwe tekst bij de datums verwijst naar de pagina van de aankondiging van de battlefieldtour.

Zondag 8 september 2019

Vertrek naar Normandië. Vanwege de 700 kilometer staat deze dag in het teken van rijden naar Caen. Onderweg houden wij u graag bezig door reeds het één en ander als opwarmer voor te schotelen, zoals de film 'The Longest Day' (de Langste Dag).

Ook deze maal hadden we wederom een kleurrijk geheel aan boord, niet alleen uit Nederland, ook in België stapten verschillende mensen aan boord. We maakten ons even zorgen om Dirk die in België opstapte, want deze had een been in het gips. Maar we hoefden ons geen zorgen daarover te maken, hij huppelde vlot door Normandië. Wij hadden een hotel in het noorden van Caen, het Brit Hotel in de wijk Hérouville.

Maandag 9 september 2019

We starten de tour vandaag bij de beroemde Pegasus brug, alwaar we het museum bezoeken en waar u verteld wordt over de hachelijke strijd rond de bruggen in dit gebied. Dan door naar Batterie de Merville voor een indrukwekkende ervaring. Om de dag rustig te beginnen wordt er later op de dag doorgereden naar Honfleur om daar langs het haventje te scharrelen en wellicht een terrasje te pikken.

Deze dag zou ongeveer hetzelfde patroon volgen als de reizen in 2012 en 2014. Wat ons als organisatoren opviel was dat het hotel dat we hadden betrokken stukken beter was dan de vorige edities, met één kantekening, de bar ging volgens, met name de Belgen, veel te vroeg dicht. Na het bezoek aan Pegasus brug en Ranville, was het na de lunch naar de batterij van Merville en door naar Honfleur.

Dinsdag 10 september 2019

De dinsdag beginnen we in Ouistreham, in het gebied dat als Sword Beach bekend staat. Via Courseulles-sur-Mer door de de Brits-Canadese sector. In Arromanches wordt een stop gemaakt voor de lunch. Na de middag naar Batterie de Longues en haar kazematten waar de originele kanonnen nog zijn bewaard. Vervolgens naar Bayeux voor een bezoek aan de Britse begraafplaats en het nabijgelegen museum (facultatief), of u kunt op eigen gelegenheid Bayeux verkennen.

Het was deze dinsdag een prachtige dag, volop zon! Eerste stop was Sword Beach, in Lion-sur-Mer, vervolgens door naar Berières-sur-Mer, de Canadese sector Juno Beach, om het beroemde 'eerste bevrijde huis' te bekijken. Met een aangepast model van een Sherman tank liepen we in Courseulles-sur-Mer naar de bewaard gebleven Sherman DD tank. Hier een uitleg hoe het systeem werkte van het canvasscherm rond de tank welke hem drijvende maakte.

In Arromanches was men ruim twee uur vrij te doen wat men wilde, de meesten namen een lunch en genoten van het fraaie weer. Na de middag eerst even naar de kazematten van Longues voor we iedereen de vrije keuze gaven in Bayeux. Maar eerst nog even een rondleiding met uitleg bij de tanks van het Musée de la Bataille de Normandie.

Woensdag 11 september 2019

Op woensdag gaan we eerst naar Catz, voor een bezoek aan het Victory Museum. De lunch wordt genoten in Carentan (waar dus de LCVP tocht zou worden gehouden). Na de middag via een Bailey brug en Le Moulin naar La Cambe, de Duitse begraafplaats. Tot slot naar Ouistreham voor een bezoek aan Le Grand Bunker. In de avond een lezing over het bezoek de volgende dag aan Omaha Beach.

Deze keer geen bezoek aan Mont St. Michel, maar een dag in Normandië met meer oorlog. In Catz hadden we een afspraak bij het Victory Museum. We hadden onderzocht of we konden lunchen bij het aanpalende restaurant, maar de prijzen waren dusdanig dat we daar van af zagen. In Carentan waren voldoende restaurantjes en bistro's met betaalbaar voedsel. In het Victory Museum waren de reacties meer dan positief, vooral het mogen plaats nemen in een orginele Jeep werd door iedereen ondernomen. Hij zou niet rijden, maar je mocht vrij fotograferen,...

Nu de LCVP vaartocht niet doorging had ik een extra bonus route bedacht. Na de lunch in Carentan gingen we over de Bailey brug bij Saint Hilaire (ten noorden van Carentan). Ik had al het plan even alleen een stop te maken aldaar en dan terug te keren. Terwijl een miezerige regen begn te vallen verhaalde ik over de strijd in deze hoek tussen de Duitsers en de para's van de 101st Airborne Division. Hierna reden door over de Bailey brug via een smalle weg noordwaarts naar Le Moulin. Hier maakten we een fotostop bij de knielende paratrooper ter nagedachtenis aan de zware gevechten om twee bruggen die hier ooit lagen.

Na een uurtje op de Duitse begraafplaats La Cambe te hebben doorgebracht reden we terug richting Caen, om via Creully naar Ouistreham te gaan voor een bezoek aan Le Grand Bunker. Rond 17.30 uur waren we weer terug in het hotel. Na het diner zette ik alles klaar voor de lezing in een zaaltje van het hotel. Ik verwachtte hopelijk de helft van de reizigers in het zaaltje te zien, maar tot mijn verbazing was de complete bus in het opeens toch wel kleine zaaltje. Had ik een uurtje ervoor uitgetrokken, zag ik mijn voormalige chef, die ook weer mee was, een snijbeweging maken langs zijn keel,... ik was al twee uur aan het praten!

Donderdag 12 september 2019

Deze dag vertrekken we vroeg in de ochtend voor de meest dramatische dag,... Omaha Beach. Vervolgens bezoeken we het indrukwekkende American Cemetery bij Colleville-sur-Mer. Dan via St-Laurent-sur-Mer door naar Vierville-sur-Mer naar het gebied waar ook zwaar gevochten is. Voor de lunch stoppen we in Grandcamp-Maisy. Na de middag gaan we naar het indrukwekkende gebied Pointe du Hoc, om de dag af te sluiten met een bezoek aan Port-en-Bessin.

We vertrokken om 09.00 uur van het hotel. Na een half uur rijden ging ook dit jaar de dvd van 'Saving Private Ryan' in de speler van de bus. Na twintig minuten, toen we Colleville-sur-Mer binnen reden, was iedereen geschokt in stilte,... Ditmaal geen stop bij Wn 61, maar lieten we de mensen uitstappen bij het monument voor de 1st Infantry Division bij Wn 62. Vervolgens lopende naar de Amerikaanse begraafplaats. Ik had plattegronden gemaakt met bepaalde graven en in kort beschreven wie het waren die daar onder zo'n smetteloos wit kruis lag. Aangezien we goed in de tijd zaten, vroeg ik aan Dirk, toen we St.Laurent-sur-Mer binnen reden, of hij bij een splitsing in de weg naar rechts durfde, aangezien een bord aangaf 'niet zwaarder dan 3,5 ton'. Nou, zo iets moet je niet aan Dirk vragen. En daar reden we over een smal weggetje en kon ik de mensen het huis aanwijzen welke in St.Laurent-sur-Mer bekent stond als het 'eerste bevrijde huis' van Omaha Beach. Kort daarna kon ik de reizigers wijzen op de vlakte welke diende als eerst tijdelijk aangelegde vliegveld. Naar links afraaiende zakten we naar Wn 65. Hier mochten de mensen er even uit. Volgende stop was bij het grote monument en Les Braves. Ik had de waterstand al van te voren bekeken, het zou hoog water zijn. Dus bij Vierville besloten we door te rijden, maar ik kon de mensen verzekeren, dat we in de middag hier terug zouden keren.

Na de lunch in Grandcamp-Maisy deden we Pointe du Hoc aan om vervolgens weer terug te gaan naar Vierville-sur-Mer. En jawel, het was nu eb, en konden de mensen het goud gele strand op. Sommigen wilden wel wat uitleg, anderen scharrelden er rond, en hopelijk konden ze zich iets van de lezing herinneren, over het drama dat zich hier afspeelde. Als laatst stop gingen we naar Port-en-Bessin, voor een wandeling langs de haven en om een ijsje te eten. Onderweg ernaar toe vertelde ik over PLUTO en over hoe hier het casino gevecht van Ouistreham was gefilmd voor 'The Longest Day'. In Port-en-Bessin ontdekten sommigen de enorme bergen aan St.Jacobs schelpen die vrij voor het oprapen waren.

Vrijdag 13 september 2019

De laatste dag van de tour langs de stranden wordt een drukke dag. Deze dag staat in het teken van Utah Beach. Onderweg, via Carentan, wordt u alles uitgelegd wat zich hier afspeelde. Er wordt een bezoek gebracht aan Angoville-au-Plain, en via Ste-Marie-du-Mont naar het Utah Beach Museum. Via de kust gaan we noordwaarts, naar Batterie de Crisbecq, bij St. Marcouf en via een speciale route naar de westkant van Ste-Mère-Eglise om bij de brug over de Merderet, nabij het monument 'Iron Mike'. Als afsluiting bezoeken we daarna Ste-Mère-Eglise, waar wellicht de bekendste kerk in Normandië te vinden is, die waar parachutist John Steel enige tijd aan heeft gehangen.

De vrijdag was beter dan de dag ervoor, er was zelfs af en toe een zonnetje door de dikke bewolking. De eerste stop was bij het kerkje in Angoville-au-Plain, voor we doorreden naar het Utah Beach Museum. We werden al verwacht. Hier konden de mensen ook een lunch nemen bij het restaurantje aan de overzijde. Vanwege het goede weer maakten we ook een stop bij het Leclerc monument en konden de zware kazematten en tobruks bezoeken in de achterliggende duinen.

We hadden ook een afspraak bij de batterij van Crisbecq. We hadden deze keer voor dit complex gekozen, inplaats van Azeville, vanwege de keurige zetting en grote shop. Tot onze grote verrassing hadden de medewerkers koffie en een broodje voor de reizigers in petto! Vervolgens reden we via de D 14 zuidwaarts, onder meer langs het krijgsgevangenkamp dat de Amerikanen hadden ingericht voor de Duitse soldaten. Bij St. Germain-de-Varreville maakten we een stop bij het monument voor de paratroopers die als 'pathfinders' de eerste waren die in Normandië neerkwamen. Toen weer de bus in voor een korte stop in Beuzeville, bij het monument voor de gecrashte C-47 Dakota waar Lt. Meehan (Easy Company, 506th PIR, bekend van de 'Band of Brothers' tv serie) en alle anderen aan boord het leven lieten. Na het bezoek aan 'Iron Mike' bij de Merderet rivier, deden we vervolgens Ste-Mère-Eglise aan, waar iedereen vrij werd gelaten. Kwart voor zeven in de avond waren we terug in het hotel voor ons laatste diner.

Zaterdag 14 september 2019

Vandaag keren we weer huiswaarts.

De terugreis ging mooi via schema. Ook dit jaar weer uiteraard de quiz en wederom een groot succes, waarbij ook weer fraaie cadeaus te winnen waren. Bij het afscheid nemen van al onze nieuwe vrienden, deelde ik ter herinnering potjes met zand van Omaha Beach uit.

Terugkijkende was deze reis alweer beter dan die van 2014. Helaas, zou de trip van 2019 ook de laatste zijn. Dirk ging met pensioen en toen ook Ingrid kort daarna ziek werd, werd Ideetours® uit de markt gehaald.

Terugkijkende op alle gemaakte rondreizen, konden we stellen dat het iedere keer beter werd. De laatste tour was ook de beste, en misschien moeten we ons daarmee troosten, hier konden we niet meer overheen toepen. 2019 was dus een prachtige afsluiter van een groot avontuur voor mij als gids. Wie had dat ooit kunnen bedenken, van een eenvoudige website tot uiteindelijk gidsen door Normandië,... Uiteraard moet ik daar Dirk en Ingrid Gorter voor bedanken, zonder hen had dit nooit verwezenlijkt kunnen worden. We hebben er in de jaren daarna nog menigmaal over gesproken met elkaar. Tot groot verdriet van iedereen, is helaas Ingrid in het voorjaar van 2024 overleden,...