patton

’Our basic plan of operation is to advance and keep on advancing regardless of whether we have to go over, under, or through the enemy. We are going to go through him like crap through a goose; like shit through a thin horn!’

George S. Patton, June 5, 1944

Hoe zou Patton op de speelfilm over zijn carrière in de Tweede Wereldoorlog hebben gereageerd? Met zeer gemengde gevoelens waarschijnlijk. Naar mijn mening kon hij de prestatie van George C. Scott, de acteur die hem uitbeeldde, wel waarderen. Zeker de opvattingen die Scott er op na hield. Scott was uit hetzelfde hout gesneden als het figuur dat hij speelde. Hij verontschuldigde zich op de set aan regisseur Franklin Schaffner omdat hij niet de complexiteit van de man Patton kon 'vangen'. Maar de prestatie van Scott leverde hem in 1970 wel een Oscar op,… die hij weigerde in ontvangst te nemen. Hij wilde niet aan een competitie mee doen tussen acteurs onderling, hij vond het maar een 'meat parade'. Een actie die Patton wel had kunnen waarderen, al had hij waarschijnlijk zelf wel de prijs in ontvangst genomen,… Patton stond graag in de grote schijnwerpers en oogstte gretig de lauweren voor goede prestaties. Het meest ironische van de film had hij zonder twijfel de Duitse tanks gevonden, dat waren namelijk Amerikaanse M48 Patton tanks. Welke generaal kan zich trouwens beroepen om als naamgever op te treden voor vier tanks, zijn meest geliefde wapen, de M46, M47, M48 en de M60? Patton kon wel eens dit de grootste eer gevonden hebben die hem ten deel is gevallen.

Zou een generaal als George S. Patton Jr. in deze tijd nog een mogelijkheid hebben zijn eigengereide zin door te kunnen zetten en een strategische veldslag naar zijn hand kunnen zetten? Het antwoord is neen. In zijn tijd, de jaren veertig van de vorige eeuw, was het voor Patton al een strijd tegen de dan veranderende opvatting van oorlog voeren.

George Smith Patton, Jr. komt op 11 november 1885 ter wereld in San Gabriel, Californië. Al op jeugdige leeftijd wordt hij beïnvloed door verhalen over zijn familie die gevochten hadden in de Revolutie, de Mexicaanse Oorlog en de Burgeroorlog. Hij stelde zich dan ook tot doel ook een held te worden. Via een jaar op de Virginia Military Institute slaagt hij op 11 juni 1909 aan de United States Military Academy te West Point. Als luitenant 2de klasse wordt hij ondergebracht bij het 15th Cavalry Regiment.

Op West Point heeft hij Beatrice Ayer leren kennen waarmee hij op 26 mei 1910 mee in het huwelijk treedt. In 1912 wordt voor het eerst tijdens de Stockholm Olympische Spelen de Moderne Penthalon georganiseerd. Alleen open voor militair officieren wordt ook Patton gestuurd om de Verenigde Staten te vertegenwoordigen. Patton kwam uit in de onderdelen schermen, 300 meter vrije slag zwemmen, 800 meter paardrijden en 4 kilometer veldloop. Op het onderdeel pistoolschieten zou Patton teveel punten hebben laten liggen, en werd daardoor in de eindklassering vijfde. Patton protesteerde tevergeefs over het feit dat hij, in tegenstelling tot de andere atleten die een .22 kozen, een .38 had geschoten die grotere gaten achterliet in het doel. De laatste kogel zou daardoor niet gemist hebben maar door een ander gat zijn geschoten.

In 1913, in de rang van Second Lieutenant, ontwerpt Patton een nieuwe vorm in het sabel, Model 1913 Cavalry Saber (ook bekend als het 'Patton Saber'). Inplaats van een gebogen sabel, maakt Patton er meer een steekwapen van. Het zal het laatste type sabel worden dat in de U.S. Cavalry in gebruik wordt genomen. Als er Amerikaanse troepen naar Europa worden gezonden om deel te nemen aan de Eerste Wereldoorlog hebben verschillende cavalarie eenheden het sabel, maar worden achtergehouden, daar de oorlogsvoering totaal is veranderd.

In 1916 komt de gelegenheid voor ‘Georgie’ Patton om zich voor het eerst in de strijd te werpen als hij in opdracht van ‘Black Jack’ Pershing in Mexico op zoek moet naar de bandietengeneraal Pancho Villa. Tijdens één van deze speurtochten vindt hij op een hacienda de lijfwacht van Villa, Julio Gardenas, met enkele mannen. Na een kort vuurgevecht werden twee mannen door Patton gedood. Vastgebonden op de spatborden van een auto reed Patton met zijn gedode bandieten terug naar Pershing.

Model 1913 Cavalry Saber (beter bekend als het 'Patton Saber') (foto: icollector.com)

In 1917 ging Patton overzee naar Frankrijk als onderdeel van de Amerikaanse Expeditionaire Strijdmacht. Hier kon, de tot kapitein gepromoveerde, Patton een infanteriebataljon krijgen of kiezen voor een nieuw onderdeel in het Amerikaanse leger, het Tank Legerkorps. Ondanks dat er geen tanks voorhanden waren en vrijwel geen manschappen, ging Patton deze uitdaging aan. Eind 1918, met Patton ondertussen tot majoor bevorderd, begon in Langres in het noorden van Frankrijk de opleiding tot het vormen van de 304de Tankbrigade. Toen de eerste tanks werden aangevoerd, bleek geen van de vrijwilligers onder het commando van Patton deze machines te kunnen besturen. Patton reed eigenhandig de tweeëntwintig tanks van de spoorwagons.

In augustus 1918 leverde Patton zijn eerste, nog kleine, gevecht met tanks in Frankrijk nabij St. Mihiel. Op 26 september mocht kolonel Patton nogmaals zijn geluk beproeven met zijn eenheid. In de rook en verwarring verloor Patton de infanterie die hij moest steunen uit het oog. Hij zette niettemin door met zijn Renault tanks tot het plaatsje Verannes. De onder Duits vuur liggende infanterie aldaar gaf hij opdracht achter zijn tanks op te rukken naar de Duitse linies. Slechts enkele gaven gehoor aan de tierende en vloekende Patton. Toen hij nog maar dertig meter van de Duitse linies was, ontplofte er een granaat die een wond veroorzaakte aan zijn zitvlak. Patton was de enige die zover was gekomen, de rest was dood of gewond achtergebleven. Ook voor Patton was de Grote Oorlog gestreden. Onderscheiden met het Purple Heart en het DSC (Distinguished Service Cross) keerde Patton terug naar de Verenigde Staten.
Had Patton in september 1918 nog 345 tanks tot zijn beschikking, terug in de Verenigde Staten werd de cavalerie hun tanks weer afgenomen. Tijdens zijn garnizoensdienst wekte hij regelmatig de woede op van zijn superieuren. Patton stak zijn menig niet onder stoelen en banken. Hij kon verschrikkelijk tekeer gaan, vloeken als een ketter, trad autoritair op tegen zijn ondergeschikten, ging geen ruzie uit de weg en was het ouderwetse toonbeeld van een ijzervreter, hij kreeg de bijnaam die bij Patton paste, ‘Old Blood and Guts’.

Toespraken werden strijdlustig en arrogant, hooghartig maar met een zekere aristocratische flair uitgesproken. Patton geloofde heilig dat hij door God uitverkoren was voor ‘een of andere grootse taak’. Zijn onverschrokken doorzettingsvermogen en verbale directheid deden hem naar grote hoogte stijgen, maar zouden ook zorgen voor zijn onontkoombare val. Er was geen andere generaal die zijn troepen zo wist te inspireren met ‘gung-ho’ taal als Patton.

General George Patton tijdens manoeuvres in Louisiana

De Tweede Wereldoorlog

Toen de Duitse Blitzkrieg door Europa raasde wist Patton het Congres van de Verenigde Staten te overtuigen om een krachtige cavalerie met tanks op te bouwen. Met de komst van de Armored Force werd Patton naar Fort Benning, Georgia overgeplaatst als Commanding General in april 1941. In juli van dat jaar verschijnt Patton op de cover van Life magazine.

Op de cover van Life magazine (klik op de foto voor vergroting)

Door Lieutenant General Dwight D. Eisenhower, de Supreme Allied Commander, werd Patton aangewezen om 'Operation Torch' voor te bereiden, de invasie op de kust van Noord Afrika, waar de Vichy-Fransen de scepter zwaaiden. Op 8 november 1942 werd de operatie uitgevoerd welke zich op Casablanca, Marokko, richtte. Patton had het commando over de Western Task Force, bestaande uit de 3rd Infantry Division, onderdelen van de 9th Infantry Division en onderdelen van de 2nd Armored Division. De ruim 34.000 manschappen waren verdeeld over 100 schepen. Op 11 november viel Casablanca en werd een staakt het vuren overeengekomen met Franse generaal Charles Noguès.

Patton als overwinnaar naast generaal Charles Noguès

Op 14 februari 1943 zet het Afrika Korps onder commando van generaal Erwin Rommel zijn 10. en 21. Panzer Division in bij de Kasserin Pass en gaat de strijd aan tegen het U.S. II Corps, onder commando van Major General Lloyd Fredendall. De Amerikaanse troepen blijken geen partij en gedurende negen dagen wordt er teruggetrokken waarbij 192 Amerikaanse soldaten gedood worden, 2624 gewond en 2459 gevangen genomen of werden vermist. Op 6 maart 1943 krijgt Patton het commando over het U.S. II Corps. In een brief aan zijn troepen schrijft Patton onder andere:

All of us have been in battle. But due to circumstances beyond the control of anyone, we have heretofore fought separately. In our next battle we shall, for the first time on this continent, have many thousands of Americans united in one command.?.?.?. In union there is strength!

George S. Patton, maart, 1943

Op 17 maart 1943 trok het U.S. II Corps onder leiding van Patton voor het eerst ten strijde in Tunesië. Door steun te geven aan het Achtste Leger onder bevel van Montgomery, die het Duitse Afrika Korps richting Patton opjaagde. Patton, bewust van zijn ondergeschikte rol, bezette Gafsa. Een dag later veroverde de 1ste Infanterie Divisie (The Big Red One) El Guettar. Patton maakte plannen om door te stoten naar de oostkust van Tunesië om de voornaamste verbindingsweg van het Afrika Korps af te snijden. Maar generaal Alexander verbood deze strategie. Patton gaf knarsetandend toe en maakte zich op voor een Duitse tegenaanval. Deze kwam op 23 maart. Vijftig tanks van de 10de Pantzer Divisie vielen Pattons 1ste Infanterie Divisie aan. De hele ochtend werd er strijd geleverd waarbij 30 Duitse tanks werden vernietigd. Tegen het eind van de middag werd een nieuwe aanval ingezet. Maar de vasthoudendheid van de Amerikanen betaalde zich uit, de Duitsers werden teruggedreven met grote verliezen.

16 maart 1943, Patton ontvangt zijn derde ster van Eisenhower

Als Patton op 28 maart probeert uit te breken stuiten ze op fel verzet van de Duitsers. Er is geen doorkomen aan en op 14 april krijgt Patton van Eisenhower persoonlijk opdracht zich bezig te gaan houden met Operatie Husky, de landing op Sicilië. Zijn taak in Tunesië zou worden overgedragen aan Bradley terwijl Patton het commando kreeg over het Zevende Leger (Seventh Army).

Patton overziet de vallei van El Guettar, Tunesië

Patton, een strikte generaal die dicipline en net voorkomen hoog in het vaandel droeg, zou al snel betrokken raken in het ontslag van twee Amerikaanse generaals. Generaal Terry de la Mesa Allen en generaal Theodore Roosevelt, Jr. waren de commandanten van de 1st Infantry Division. Deze divisie was een geweldige vechtmachine, maar tijdens het verlof een losgeslagen bende. De leidinggevende commandanten waren in de ogen van opperbevelhebber Eisenhower, generaal Omar Bradley en Patton veel te makkelijk voor hun troepen. Er werd nauwelijks gesalueerd als er hoge officieren langskwamen, zelfs niet tegen Eisenhower die zich hierover beklaagde tegen generaal Allen. Generaal Allen was een populaire leider, niet alleen bij zijn manschappen, maar ook in de pers werd zijn leiderschap veelvuldig geprezen. Patton moet toen al jaloers gekeken hebben hoe men aankeek tegen deze 'slordige' generaal en zijn assistent, Rooselvelt, Jr. In 'Time magazine' was in april 1943 een artikel verschenen waarin Patton nogal laagdunkend over de Amerikaanse troepen spreekt. Als zijn vier divisies, waaronder een pantser divisie, de vrije hand hadden gehad dan was de uitkomst in Tunesië heel anders geweest (terwijl Patton zijn armored division juist slecht presteerde en hij de commandant ervan ontsloeg). Generaal Terry klom furieus in de pen, waarop Patton hem weer van repliek diende door te suggereren dat Terry 'erg moe was'.

De generaals Theodore Roosevelt, Jr., Terry Allen en George Patton S. Patton

De foto hierboven met de lachende generaals is geposeerd. Patton was zeer laagdunkend over deze divisie commandanten. Tijdens een bezoek aan El Guettar zou hij in de schuttersput van Allen hebben geurineerd. Ook generaal Roosevelt, Jr. werd 'gepasseerd' toen hij zijn plaats moest afstaan in de schuttersput waar hij met Allen zat. In een woordenstrijd met Allen sprak Patton over de onverzorgde uniformen van de 1st Division, en noemde de manschappen voortdurend 'yellow bellies' en 'sons of bitches', maar eiste vervolgens wel, bij Eisenhower, dat de 1st Division de leidende troepen zouden worden bij de invasie van Sicilië. Want hoe slordig die manschappen ook waren, ze waren geharde vechtjassen die alleen voor de overwinning gingen. Maar Eisenhower wilde de 36th Division die geen gevechtservaring had. Patton passeerde Eisenhower en verzocht aan generaal Marshall de 1st Division, en Patton kreeg zijn zin.

Patton wijst de weg, op naar de volgende pagina,...
waar Patton terugkeert in Europa 'Klik' hieronder