De 82nd Infantry Division, van origine een eenheid uit de Eerste Wereldoorlog, staat bekend als de 'All American', vanwege het feit dat uit alle staten van de Verenigde Staten manschappen dienden bij deze eenheid. Het werd in maart 1942 heropgericht in Camp Clairborne, Louisiana. Op 16 augustus van dat jaar werd de 82nd opgesplitst om de eerste Amerikaanse luchtlandings divisie te vormen, samen met het 101st 'Screaming Eagles' Airborne Division. De 82nd vertrok direct naar het opleidingskamp Fort Bragg, North Carolina. Het te Fort Benning, Georgia opgerichte 504th Airborne Infantry Regiment werd vervolgens opgenomen in de 82th Airborne Division.

De 82nd AD, onder commando van Major General Matthew B. Ridgway, vertrok eind april 1943 per schip uit New-York naar Noord-Afrika waar ze, na 12 dagen op zee, op 10 mei 1943 aankwamen in de haven van Casablanca, Marokko. Ze zetten hun eerst kamp op bij Oujda. Hier bleven ze zes weken en trainen gedurende deze periode. Vervolgens werd een zogenaamde advance unit van de 82nd op 16 juni 1943 per truck naar de frontlinie in Tunesië gebracht, nabij Kairouan, om daar kamp op te zetten. Tussen 21 juni en 6 juli werd de rest van de 82nd Airborne per vliegtuig overgebracht.

Op 9 juli 1943 werden C-47 toestellen geladen met de paratroepers van de 82nd Airborne Division voor hun eerste vuurdoop, Operation 'Husky', de aanval op Sicilië. De eerste eenheden die het gevecht zouden aangaan waren: de 505th PIR, 456th PFAB, en Company 'B' van de 307th AEB en het 3rd Battalion 505th PIR.

Terwijl de C-47's het eiland naderden werd het vuur vanaf Amerikaanse marine schepen op hen geopend. Deze dachten van doen te hebben met de Luftwaffe. Ondanks dat verschillende C-47's werden neergeschoten, met het verlies van vele manschappen aan boord, wisten toch de meest 'All American' de drop zone te bereiken. Tien dagen later werd deze voorhoede terug getrokken. Wanneer de geallieerde landing nabij Salerno, Italië dreigt te mislukken wordt in rap tempo de 82nd Airborne Division ingezet op 13 september 1943. Hier wisten de manschappen een doorbraak naar Napels te bewerkstelligen.

Het 504th Parachute Infantry Regiment ontving in Bagnoli, uit handen van Major-General Mark Clark, de Presidential Unit Citation voor hun inzet tijdens de Anzio campagne.

Toen Napels veilig gesteld was vertrok de 82nd per schip naar Liverpool, waar ze op 22 april 1944 aankwamen. De divisie ging zich opmaken voor Operation Overlord, D-Day in Normandië.

Het doel van de 82nd Airborne Division op 6 juni 1944 was te landen ten westen en zuiden van Ste-Mére-Eglise. Hier moesten over de rivier Douve twee bruggen worden opgeblazen en een brug over de Merderet veilig gesteld worden. Dit ter voorkoming dat Duitse versterkingen het landingstrand konden bereiken. Als eerste wordt een groep paratroepers gedropt om als 'Pathfinder' te fungeren. Deze groep moet bakens uitzetten waar de C-47 piloten op moeten vliegen om de juiste Dropping Zone (DZ) te vinden. Helaas zijn slechts 38 van 120 op hun werkelijke doel terechtgekomen om de noodzakelijke bakens uit te zetten.

Na deze eerste sprong werd de Duitse luchtafweer intenser, welke de piloten automatisch hoger en sneller deed vliegen. Dit maakt het springen er niet gemakkelijker op. Eén voordeel was dat de Duitse luchtafweer inaccuraat vuurde vanwege het gebrek aan radar en het slechte weer was ook een bescherming voor het troepentransport. Van de totaal 805 vliegtuigen die paratroepers vervoerden, boven het Cotentin schiereiland, werden die nacht 'slechts' 20 neergehaald.

De 82nd Airborne Division, onder commando van Major-General Matthew B Ridgway, had geluk. Het eerste regiment dat aan parachutes neerdaalde, onder leiding van Lieutenant-Colonel Krauze, kwam als een verrassing uit de lucht gevallen en 75% van de manschappen kwam neer binnen enkele mijlen van hun doel (Dropping Zone, DZ). Om 04.00 uur, twee uur nadat de hoofdmacht was neergekomen, viel Ste-Mére-Eglise.

Maar toen begonnen de problemen. Van de 52 zwevers met zware wapens en versterkingen, wisten slechts 22 hun landing zone (LZ) te vinden. De bruggen die ingenomen moesten worden bleken zwaar verdedigd. Ook waren nog grote groepen para's afgezonderd van hun eenheden. Verdwaald zaten ze tussen de rivier Merderet en het ondergelopen land. De Duitse bezetter in de Cotentin had een landing voorzien in dit gebied en had het gebied over enorme gebieden laten onderlopen waardoor een ondoordringbaar moeras ontstond. Tegen de zwevers waren overal in de weilanden hindernissen geplaatst zoals hoge staken, de zogenaamde 'Rommels-asperges'.

Links: 82nd Airborne troepers praten met enkele 4th Infantry Division manschappen

Door het verspreid neerkomen over het gebied onstonden overal kleine schermutselingen. Voor de Duitse verdediging was het een nachtmerrie. Overal doken kleine groepjes para's op. In het gebied was het 91ste Infanterie Regiment gelegerd, speciaal opgeleid te vechten tegen paratroepers, maar er zat geen lijn in de aanval van de 82nd Airborne paratroepers. In het daglicht van de 6de juni kwam dan eindelijk de noodzakelijke versterkingen per zwevers of werden per parachute gedropt. Rond de klok van 10.00 uur die morgen werd het contact gelegd met de troepen die op Utah Beach waren geland. Er was een sterk bruggenhoofd gevormd van 12 kilometer diepte. Na deze consolidatie werd de 82nd Airborne Division ingezet als speerpunt om de Cotentin af te sluiten, zodat vier Amerikaanse divisies op konden rukken naar Cherbourg. Op 18 juni werd Barneville bereikt door de 82nd en zaten 30.000 Duitse soldaten in de val die terug trokken op Cherbourg.

Lees hier hoe een kleine eenheid van het 507th PIR tegenover
een overmacht aan Duitsers zich staande hield in het dorpje Graignes,
'KLIK HIER'

Na 33 dagen non-stop vechten werd de 82nd geëvacueerd en naar Engeland terug gebracht. De verliezen bedroegen dan 40% van de sterkte van de divisie. In Normandië hadden de manschappen tegenover vijf Duitse divisies gevochten, het 77ste, 353ste, 243ste, 91ste en het 265ste, waarbij de laatste twee nagenoeg vernietigd werden. Tevens waren in die periode 62 tanks en 44 artillerie-en anti-tank kanonnen vernietigd. Eén Medal of Honor was uitgereikt, aan 2.PFC Charles N. Deglopper. Hij had met gevaar voor eigen leven Duits vuur aangetrokken opdat zijn kameraden terug konden trekken naar een veilig gebied. Staande op een weg schoot hij zijn machinegeweer richting de Duitsers. Hij werd dodelijk getroffen en de medaile werd postuum uitgereikt.

17 SEPTEMBER 1944, MARKET-GARDEN

Gedurende de periode in Groot Brittannië werden de 82nd en 101st Airborne Division weer op sterkte gebracht en klaargestoomd voor de operatie Market-Garden. Het doel, de verovering van verschillende bruggen, met als hoofddoel, de brug bij Arnhem. En van hier uit wilde Montgomery doorstoten naar het oosten, Duitsland binnen. De Britse 1st Airborne Division zou landen ten westen van Arnhem, met ondersteuning van de Poolse Parachute Brigade. De 101st Airborne Division kreeg als DZ een gebied tussen Veghel en Son, ten noorden van Eindhoven. De 82nd Airborne Division zou landen tussen de Maas en de Waal, ten zuiden van Nijmegen. Onder leiding van Major-General James Gavin moest de 82nd een aantal bruggen veilig stellen, waaronder de (toen) langste in Europa, de brug over de Maas bij Grave en de verkeersbrug, en de naastgelegen spoorbrug, over de Waal bij Nijmegen.

De brug bij Nijmegen

Op zondag 17 september 1944 vlogen meer dan 1000 transporttoestellen en bijna 500 zweefvliegtuigen naar Nederland. De Amerikanen die neerkwamen in het Eindhoven-Nijmegen gebied ondervonden weinig tegenstand. De Britse troepen nabij Arnhem hadden het vanaf de landing zwaar te verduren. Een bataljon van de 82nd nabij Grave wist de brug aldaar binnen het uur te veroveren. Voor het donker werd is ook de route die Nijmegen binnen ging, door ook hier één van de bruggen in te nemen, veilig gesteld. De volgende morgen, 18 september, kwam een tegenaanval van Duitse troepen vanuit het Reichswald. Dit viel samen met de te verwachtten aanvoer van versterkingen voor de 82nd Airborne. Vanuit Engeland waren reeds 12.03 zwevers onderweg, al waren die laat vertrokken in verband met de slechte weersomstandigheden aldaar. De aanval door de Duitsers leverde hen de DZ voor de zwevers op. Generaal Gavin gaf opdracht om met alle middelen het gebied van Duitsers te ontdoen. Met slecht dertig minuten speling lukte het om de Duitsers terug te dringen. Maar de zwevers landden onder vuur. Ondanks dat, vielen er weinig slachtoffers. Waren de zwevers op tijd vertrokken, dan waren ze midden in het veroverde gebied neergekomen. Maar het hield ook in dat het nu te laat op de dag was om de bruggen bij Nijmegen, over de Waal, in het bezit te krijgen.

Lieutenant-General 'Boy' Browning in gesprek met Major-General 'Jumping Jim' Gavin

In de nacht van 19/20 september brachten de Duitsers versterkingen, in de vorm van een gevechtsgroep van de 10de SS-Pantzer Divisio,n over de Rijn naar Nijmegen. De woensdag stond voor de Geallieerden in het teken van het opruimen van Duitse verzetshaarden in Nijmegen en om de oever van de Waal schoon te maken. Dit was nodig omdat het 504th Parachute Regiment met boten de Waal moest oversteken om de spoorbrug en de verkeersbrug aan de noordzijde van Nijmegen in te nemen. Om 15.00 uur gingen de mannen in de roeiboten onder dekking van een rookgordijn. Helaas verwaaide de rook snel en in de snelstromende rivier was het maar slecht vooruit komen. Slechts de helft bereikte de overkant, de rest dreef stuurloos af of werden door Duits vuur vernietigd. Maar ongeveer 200 man bereikten op één of andere manier de overkant en wisten met nieuw aangevoerde versterkingen de spoorbrug in te nemen. Geen medaille bestond in de wereld die boven de hoogste verering uitsteeg, die deze heldhaftige daad verdiende, iedere troeper die deze oversteek maakte, zou eigenlijk de Medal of Honor moeten krijgen. Een snelstromende rivier van 400 meter breed in het volle daglicht over te steken onder vijandelijk vuur. Generaal Dempsey sprak dan ook de lovende woorden tegen generaal Gavin: 'I'm very proud to meet the commander of the finest division in the world today'. Alle Britse officieren stemden van harte in met deze mening, die op deze dag de 82nd Airborne Division zagen vechten, tegen de rivier, tegen de Duitsers en vooral, tegen de dood,... Ondanks hun inzet, werd er geen Medal of Honor toegekend, aan geen enkele 82nd troeper, ze deden 'gewoon' hun werk.

Wel werd er één Medal of Honor toegekend aan een paratrooper van de 82nd Airborne Division tijdens Operation Market-Garden. Op 21 september, nabij Oosterhout, zat John R. Towle in zijn schuttersput als onderdeel van de 504th PIR. Toen er enkele tanks en zeker 100 Duitse manschappen zijn positie naderden, realiseerde hij gelijk dat niet alleen zijn positie en dat van zijn medestrijders gevaar liep, maar het complete bruggenhoofd kon instorten. Towle nam zijn Bazooka op en rende onbeschermd een dijk op. Terwijl de kogels om zijn oren vlogen, wist hij twee tanks te treffen, die met schade weer achteruit trokken. Towle zag negen Duitse soldaten een huis in gaan, en joeg daar ook een raket in, welke alle Duitsers doodden. Vervolgens rende hij nog 125 meter verder om een pantservoertuig onder vuur te nemen. Maar een mortier granaat trof hem en Towle stierf ter plekke. Op 15 maart 1945 werd de Medal of Honor postuum uitgereikt.

Helaas zou Arnhem niet bevrijd worden en moesten de Britse paratroepers de brug aldaar opgeven en was een doorbraak, voor de winter, naar het oosten niet meer mogelijk.

VAN BELGIË NAAR BERLIJN

Toen de 82nd en de 101st Airborne Division terug waren getrokken uit Nederland en op adem kwamen in Frankrijk, brak het Ardennen Offensief uit in België. Terwijl het 101st naar Bastogne werd gedirigeerd, nam de 82nd op de linkerflank positie in. Terwijl de 101st totaal geïsoleerd strijd leverde, wisten de manschappen van de 82nd, met hulp van de 17th Airborne Division, de aanvallen ten noorden van Bastogne af te slaan.

Op 29 januari 1945 trok een kleine groep van Company C van de 508th PIR door Holzheim, België. Toen de leidende officier gewond raakte, nam Sergeant Leonard A. Funk, Jr. direct zijn taak over. Tijdens het doorzoeken van verschillende huizen werden 30 Duitsers gevangen genomen. Nadat Holzheim geheel gezuiverd was, waren 80 Duitsers gevangen genomen, en waren onder bewaking gesteld van slechts 4 paratroepers. Een Duitse patrouille viel de bewaking aan en ontzette de gevangen Duitsers. Toen Sergeant Funk een hoek omliep, liep hij pardoes in de Duitse groep. Een Duitse offcier duwde zijn machinepistool in de maag van Funk en gaf de order zich over te geven. Langzaam liet Funk zijn machinepistool over zijn arm glijden en zette het wapen van safe, op vuren. In een snelle beweging opende hij het vuur en schoot de officier dood. Hij schoot vervolgens op de andere Duitsers en riep tegen de gevangen Amerikaanse bewakers de Duitse wapens te grijpen en ook op de Duitsers te schieten. Na het gevecht lagen er 21 dode Duitsers en een veelvoud aan gewonden. De rest werd weer gevangen gezet. Op 5 september 1945 ontving Sergeant Funk de Medal of Honor.

Toen eindelijk de laatste wanhopige poging van de Duitsers was afgeslagen werd, na de Rijn oversteek, werd er door de Geallieerden haast gemaakt om naar Berlijn te gaan. De 82nd stak de Elbe over, samen met Britse eenheden, en 50 kilometer verder, in Ludwiglust werden handen geschud met de Russen. Op de weg daar heen was het concentratiekamp Wobbelin bevrijd en werd de overgave van 145.000 Duitse troepen aanvaard van het 21ste Leger dat onder leiding stond van General-Leutnant von Tippelskirch. Na VE-Day (Victory Day-Europe) kreeg de 82nd Airborne Division de taak van administrateur en politie in de Amerikaanse sector van Berlijn.

In de Tweede Wereldoorlog zouden 1619 paratroopers gedood worden, en 6560 gewond raken, 332 para's stierven aan hun verwondingen. Drie Medals of Honor werden er uitgereikt.

Het schouderembleem van de 82nd Airborne Division

Het originele schouderembleem van de 82nd Infantry Division stamt uit de Eerste Wereldoorlog en werd geaccepteerd op 21 oktober 1918. Het bestaat uit een rood vierkant met en blauwe cirkel waarin de witte letters ‘AA’ aangebracht zijn. Toen op 31 augustus 1942 de 82nd Airborne Division werd opgericht werd ook het embleem weer geïntroduceerd waarbij tevens, boven het schouderembleem, in een halve cirkel het woord ‘Airborne’ werd toegevoegd.

Naar de 101st 'Screaming Eagles' Airborne Division.

---