Op de vorige pagina ging vooral de aandacht uit naar de meest oostelijk sectoren FOX en een deel van de sector EASY-Red van Omaha Beach. Op deze pagina wordt de sector EASY-Green verder uitgediept en aandacht gegeven aan DOG-Red, Exit (Draw) D-3, het gebied rond Les Moulins. In 1943 was dit gebied, naast de toekomstige sector EASY van Omaha Beach, nog redelijk authentiek te noemen. Er waren wel al loopgraven aangelegd, prikkeldraad versperringen geplaatst, maar nog niet echt een goede verdediging om een strijdmacht van de Geallieerden afdoende schade te berokkenen laat staan tegen te houden.

Een jaar later was de situatie geheel veranderd, en was het 5 kilometer lange gebied, met Les Moulins centraal in het midden (bijna) gereed om de landingsvaartuigen in de vuurlinie te bestoken vanuit verschillende bunkers en kazematten met zwaar geschut. Een droom voor de verdediging, de flauwe 'hoefijzer' vorm, was in korte tijd gerealiseerd. Een nachtmerrie zoals zou blijken voor de aanvallers lag te wachten. Waren de buitenste sectoren van Omaha Beach 'gereed voor gebruik' te noemen, in de middelste sector op de hoogte van Les Moulins, 'Draw' D-3, werd nog hard gewerkt aan zware kazematten die tijdens de landingen op 6 juni 1944 nog in de bekisting stonden.

In de sector DOG-Red zou Company F van de 116th RCT, 29th Infantry Division landen om 06.30 uur. Maar van de Eerste Golf kwam geen enkel landingsvaartuig de haar aangewezen sector binnen. De landingsboten van Co.F dreven door de stroming samen met Co.G van 116th RCT geheel af naar de sector EASY-Green. DOG-Red was ook niet zo breed, het besloeg ongeveer 400 meter, en liep globaal van de westzijde van Wn 66 tot even voorbij Wn 68 (Wn 67 lag dichter op St.Laurent-sur-Mer). Bovenstaande foto geeft DOG-Red goed aan. Hieronder wordt iets dieper op deze sector ingegaan,...

Met de Tweede Golf kwam onder andere Major Sidney V. Bingham Jr., commandant van 116th, 2nd Battalion, aan land in de sector EASY-Green. Hij ontdekte dat het merendeel van 2nd Battalion ongeorganiseerd verdeeld was over een enorme afstand. Voor een uur probeerde hij iets te organiseren om een aanval op Les Moulins op te zetten, wat niet lukte. Vervolgens wist hij rond de 50 man van Co.F bij elkaar te krijgen, waarmee hij een aanval inzette op een prominente hoog huis, wat lokaal bekend stond als 'Sables d'Or, direct onder Wn 66, aan de oostzijde van D-3.

Samen met zijn assistent, Major Fred McManaway, wist Bingham zich met wat mannen door het prikkeldraad te geraken. Het huis was omgeven door loopgraven, maar ze wisten het hoge huis te bereiken. Toen men de wapens wilde gebruiken om het huis binnen te gaan, bleken de grendels en lopen van de wapens vol zand te zitten. De mannen kropen weer in een schuilplaats om hun wapens eerst schoon te maken. Het was onderwijl al 08.00 uur, en meer mannen zwermden uit nadat ze zich ook een weg door het prikkeldraad hadden geknipt. Uit frustratie door het oponthoud ging Bingham alleen naar de achterzijde van het huis, en ontdekte dat er reeds een groepje manschappen van de 6th Engineer Special Battalion, onder leiding van Col. Paul Thompson aanwezig waren. Deze waren 20 minuten voor Bingham aan land gekomen. Maar de Engineers konden zeer weinig uitrichten, want de vloed had de meeste obstakels al bedekt en er was een tekort aan materieel om opruimwerkzaamheden te starten. Dus leidde Thompson zijn genie troepen als gewone infanteristen door het prikkeldraad om een machinegeweer dat vanuit het huis schoot, aan te vallen. Hierbij raakte Thompson ernstig gewond, maar overleefde het wel.

Ook Bingham besloot, met vijf man, een poging te wagen om een machinegeweernest van Wn 66, boven op de heuvel aan te vallen. De kleine groep kwam dichtbij, maar konden het niet uitschakelen. Maar de precieze locatie was nu wel duidelijk, en keerde terug naar het hoge huis aan de kust, waar nu ook de manschappen van 6th Engineer hun uitvalsbasis hadden gevonden. Hier werd een plan uitgewerkt om vanaf de zijkant en van achteren af het Duitse machinegeweer aan te vallen. De aanval werd succesvol uitgevoerd, en het leiderschap, de strategie en het doorzettingsvermogen leverde Bingham later het Distinguished Service Cross op. Het huis, Sables d’Or, kreeg al snel de naam ‘Bingham House’, en werd een markant punt ter oriëntatie.

Geluk speelde voor de landende Geallieerde troepen een factor in deze sector. Twee zware kazematten, van Wn 66 waren nog niet operationeel, deze stonden nog in de bekistingen. Als deze kazematten wel in gebruik zouden zijn geweest, dan was de enorme schade welke al door de andere kanonnen werd veroorzaakt alleen maar groter geweest. Ook bij Wn 64 was een zware kazemat in aanbouw. Als de invasie een maand of twee later was ingezet, dan was het nog maar de vraag of Omaha Beach werkelijk ingenomen was geworden,…
Om de weg vrij te maken vanaf het strand naar St.Laurent-sur-Mer, moest de enorme zware betonnen antitank muur opengebroken. Toen dit eenmaal voor elkaar was kon infanterie met ondersteuning van tanks de Exit D-3 betreden.

Met het openbreken van Exit D-3 aan de westzijde van Les Moulins, kon St.Laurent-sur-Mer van meerdere kanten worden aangevallen. Maar via deze route liep het zeer traag, de verdediging was hardnekkig. Op het kaartje onderaan deze pagina wordt duidelijk dat aan het einde van de dag St.Laurent-sur-Mer nog niet bereikt werd. Het 3rd Battalion 116th Regiment trok via de bovenzijde van de heuvel naar hun positie aan de westkant van St.Laurent-sur-Mer, om de huidige D 517 (Avenue de la Libération) veilig te stellen.

Vanwege de chaos aan voertuigen en manschappen op het zeer smalle strookje strand, werd er nog mondjesmaat door de Beachmasters toestemming gegeven om manschappen te lossen. Hierdoor werd ook de landing van 2nd Battalion, 18th Regiment met een half uur vertraagd. Was verwacht de eerste manschappen van dit regiment vanaf 09.45 uur aan land te brengen op EASY-Red, dit werd een dik half uur later, in het uiterste westen van van EASY-Red nabij E-1, de 'draw' ter hoogte van Wn 65, welke als Le Ruquet bekend staat (ten oosten van Les Moulins).

Om 10.25 uur kwam ook de versterking voor het 116th RCT aan wal in de sector EASY-Red. Dit was het 1st en 2nd Battalion van het 115th Infantry Regiment, 29th Division welke eigenlijk op DOG-Red aan land moest komen. De chaos was compleet met alle soldaten, van het 2nd Battalion, 18th Regiment en de twee bataljons van het 115th Regiment door elkaar op zoek naar ruimte om de smalle strook strand te verlaten. Het 2nd Battalion van het 115th Regiment reorganiseerde zich en stak het smalle strand snel over en begon gelijk aan het beklimmen van de heuvel, maar dit werd al snel vertraagd door de vele mijnen die hier waren ingegraven.

Met steun van DESRON 18, de US Navy haar torpedobootjagers, werd aan de westzijde van Exit E-1 (Le Ruquet) een geschutsopstelling uitgeschakeld om 11.30 uur. Op verzoek van het 2nd Battalion van 18th RCT was het aangevraagd, en op slechts enkele meters boven de hoofden van de manschappen vlogen de granaten op hun doel aan. Hiermee was de eerste Exit, E-1, nagenoeg veilig gesteld en open verklaard. E-1 werd versperd door een zig-zag lopende vier meter diepe anti-tank gracht. Konden voertuigen hier (nog) niet oversteken, het gaf wel enige dekking aan de Amerikaanse troepen.

'Draw' E-1 werd rond 11.30 uur 'open' verklaard. Sinds 10.00 uur waren toen al twee Bulldozers aan het werk om de anti-tank gracht dicht te schuiven zodat het verkeer het strand af zou kunnen en de weg richting St.Laurent-sur-Mer konden nemen. De zeer kwetsbare chauffeurs van de Bulldozers verrichtten hun werk terwijl nog steeds Duits vuur hen links en rechts om de oren vlogen. Beide chauffeurs zouden later het Distinguished Service Cross ontvangen.

In sommige publicaties wordt het huis op de achtergrond aangegeven als het 'Bingham House', maar dit markante huis was te vinden nabij de Exit E-1 (heeft ook een geheel andere vorm). Wel werd het huis, met het opvallende balkon, gebruikt door de Duitsers als uitkijkpost. Let op de (centraal onderaan de foto) verscholen Half track M-16 met het vierling luchtdoelgeschut. Tevens is links in het midden een deel van de anti-tank gracht nog zichtbaar.

Wn 65 in Le Ruquet, aan de oostkant van het dorp Les Moulins, met de R 667 kazemat waarin nog steeds het 5cm KwK in staat te roesten, werd ingenomen rond 10.30 uur. Er werden daarbij 20 Duitsers gevangen genomen. Tegenwoordig een punt dat door veel toeristen wordt bezocht. Niet alleen vanwege de zware strijd rond deze kazemat, maar ook vanwege het mooi strand waar het in de zomer nu vreedzaam vertoeven is.

Zat het 2nd Battalion, 115th Regiment vast in een mijnenveld, op de linker flank verging het 1st Battalion, 115th het een stuk vlotter. Hier was juist min of meer Exit E-1 geopend en trokken soldaten vanuit Le Ruquet het binnenland in, op St.Laurent-sur-Mer aan. Maar de Duitse verdediging was hardnekking, scherpschutters en mortieren vertraagden ook hier de opmars, en St.Laurent werd pas tegen het donker bereikt. Het nam een positie in ten zuiden van St.Laurent-sur-Mer. Het Duitse vuur bleef de gehele nacht doorgaan, en maakte veel slachtoffers, waaronder Lt.Col. Richard C. Blatt, die gedood werd door een mortier.

Een regiment dat een beetje onderbelicht is, is het 26th Regiment, onderdeel van de 1st Division. Voor 3rd Battalion, onder aanvoering van Colonel Corley waren vier LCI(L) beschikbaar. Dit bataljon kwam tussen 18.00 en 19.00 uur aan land op EASY-Red, na een poging op FOX-Green, wat verhinderd werd door de enorme chaos daar op het strand. Company ‘I’, aan boord van LCI(L) 539), Co. ‘K’ in LCI(L) 556 en Co. ‘M’, met Col. Corley aan boord van LCI(L) 415 trokken na het uitladen direct het binnenland in. Company ‘L’ landde als enige wel op FOX-Green en sloot zich aan bij 16th RCT om op te trekken naar Colleville-sur-Mer. Co. ‘I’, ‘K’ en ‘M’ trokken op richting St.Laurent-sur-Mer. Col. Corey ontving orders om met 3rd Battalion om St.Laurent-sur-Mer heen te trekken, terwijl 116th en 115th Regiment St.Laurent zal aanvallen. Om 00.30 uur rukte 3rd Battalion op, en kwam rond 02.00 uur onder scherpschutters vuur te liggen. Als om 03.30 uur het bataljon onder zwaarder vuur komt te liggen, maar nog iets te kort op hun uiteindelijke doel zijn, besloot 3rd Battalion zich in te graven. (De volgende dag, als 3rd Battalion is aangesloten bij 1st. Bn. 18th Regiment, trok men verder het binnenland in rond 11.15 uur, Co. ‘K’ leidende. Company ‘L’ is dan ook weer aangesloten bij de rest van 26th Regiment.)

Het 2nd Battalion, 115th deed een poging om geheel St.Laurent-sur-Mer in te nemen, maar werd tegengehouden. Aan de zuidkant van het stadje ging het 2nd Battalion in de verdediging voor de nacht. Op de linkerflank werd de 2nd ondersteund door het 1st Battalion, 115th Regiment, en op de rechterflank door het 3rd Battalion van het 116th Regiment. De volgende dag werden de laatste verzetshaarden opgeruimd en werd St.Laurent-sur-Mer bevrijd verklaard.

De beroemde foto hierboven is op 7 juni genomen, de dag na de landing, welke als D-Day+1 wordt aangegeven. Manschappen van de 2nd Infantry Division (Indian Head) beklimmen de heuvel in E-1 van Wn 65 en trekken op richting St.Laurent-sur-Mer. Rechtsonder is de R 667 kazemat te zien.

---