In 2009 zocht Michiel Hegener contact met Frank Oosterboer. Frank heeft dan een indrukwekkende website draaien over de kazernes in Nederland, (http://www.jeoudekazernenu.nl). Michiel, werkzaam bij het NRC Handelsblad, verbaasde zich erover dat er nog steeds niet een echt boek verschenen was over de dienstplicht in Nederland. Er waren wel wat zaken verschenen, maar die waren niet specifiek op de jongens gericht die opeens uit hun burgerbestaan werden opgetrommeld om zich voor een bepaalde periode op te offeren om zich in te zetten voor de defensie van Nederland. In 2011 was wel een soort van bladerboek verschenen, maar dat beroerde slechts oppervlakkig in hap-snap vorm de dienstplicht in Nederland ('Die Goeie Oude Diensttijd').

Het was dus hoog tijd om dit hiaat in de Nederlandse krijgsgeschiedenis op te vullen. Het zou een boek moeten worden dat de 'Koude Oorlog' periode ging beschrijven, en hoe de Nederlandse dienstplichtige soldaat daarin stond. Hiervoor moest wel een doorsnee aan Nederlanders geïnterviewd worden. Uiteindelijke zouden er over de vijftig oud-dienstplichtigen een microfoon onder de neus krijgen, en werden de voormalige soldaten gemolken naar verhalen, vanaf hun keuring tot aan hun afzwaaien en herhaling,… kortom, anekdotes waar nostalgie naast emoties in de maat liepen.

Ook deze maker van www.strijdbewijs.nl kreeg opeens een mailtje van Frank, of ik er bezwaar tegen had om hem te ontvangen voor een gesprek. Frank en Michiel waren in die tijd al ver in het boek gevorderd, toen ze opeens tegen mijn dienstverhaal, op mijn site, liepen. Ook had Frank wel zin om mijn fotocollectie eens door te spitten naar die ene ontbrekende foto, de langharige soldaat, of die van de eetzaal van de Oranje kazerne in Schaarsbergen, of één van mij in 'gala' uniform van het Garde Regiment Jagers. Ik vreesde weinig voor Frank te kunnen betekenen, want mijn foto’s uit die periode waren nagenoeg allemaal rood uitgeslagen. Maar Frank nam de negatieven mee, en daarmee werden wonderen verricht. Er kwamen foto’s uit die gisteren gemaakt leken te zijn! Vond ik het al leuk mijn verhalen kwijt te kunnen, minstens zo prachtig was het resultaat te mogen aanschouwen van mijn herinneringen zoals ze ooit bedoelt waren om op fotopapier te moeten staan.

De boekpresentatie zou plaats gaan vinden op 5 november 2012 in de Prins Maurits kazerne in Ede. Als één van de geïnterviewden mocht ik een uitnodiging ontvangen. De locatie was perfect gekozen. In een deel van de voormalige kazerne heeft de re-enactmentgroep "Dienstplicht Koude Oorlog", kortweg - 41 DKO -, een plaatsje gevonden. Gehuld in het uniform van de jaren zeventig van de vorige eeuw maken zij de entourage deze dag compleet om de nostalgie van de dienstplicht in leven te houden. Er staan enkele voertuigen, zoals een Nekaf (Jeep), twee YA-328 ‘Dikke’ Daf vrachtwagens, etc. en in een keukentent wordt al druk gewerkt om later de soep klaar te hebben, en de roemruchte broodjes kroket!

Een cameraman, die op schaatstrainer Peter Mueller lijkt, en een reporter van Omroep-Gelderland, positioneren zich om wat sfeer opnamen te maken. Klokslag 12.00 uur, is de boekpresentatie. Na een inleiding door de uitgever (die spontaan vertelt nooit in dienst te zijn geweest) spreken Frank en Michiel een paar woorden, hoe het idee ontstaan was en hoe de samenwerking verlopen was om tot dit boek te komen.

Het eerste exemplaar van het ‘Handboek voor de Dienstplichtige Soldaat B.D.’ wordt uitgereikt aan lt.gen. Hans Couzy B.D. Couzy spreekt vervolgens over de dienstplicht en het uitkleden van de defensie, en steekt daarbij niet onder stoelen en banken dat het huidige beleid bij de regering de Nederlandse defensie helemaal uitholt en straks niet meer dan een lachwekkende krijgsmacht zal zijn. Maar tevens geeft Couzy aan dat de dienstplicht zoals die vroeger bestond nooit terug zal komen, vanwege dat het zoveel technischer is geworden.

Kapitein Cor van Dijk, commandant van de 41 DKO ontvangt vanwege de gastvrijheid die hij en zijn manschappen bewerkstelligen, het tweede exemplaar van het boek. Hierna is het naar de soep en de broodjes kroket! Omroep Gelderland neemt ondertussen links en rechts wat interviewtjes af met verschillende ex-dienstplichtigen. Met een kommetje soep of een broodje kroket in de hand, tracht menigeen gretig hun exemplaar van ‘Handboek voor de Dienstplichtige Soldaat B.D. door te bladeren, op zoek naar 'hun' verhaal en foto's. Rond 14.00 uur loopt het feestelijke gebeuren tot een einde. De meesten laten hun boek nog door de schrijvers, Frank Oosterboer en Michiel Hegener, signeren voor men op huis aan gaat. Even waren we weer op de kazerne, en mochten we weer even nostalgisch ruiken en proeven aan onze bijna vervlogen herinnering dat 'De Dienstplicht' heette,... Een herinnering welke nu voorgoed is vastgelegd in het 'HANDBOEK VOOR DE DIENSTPLICHTIGE SOLDAAT B.D.'

Tjsa,... en is het wat? Nou, het is zeker wat. Het boek is verdeeld in bondige hoofdstukken welke uitnodigen om het boek direct door te bladeren, stukjes tot je te nemen, de foto's te bekijken, en dan weer bladeren,.. En als je dan tot rust bent gekomen, dan begin je het boek echt te lezen. Dit boek hoort in elke boekenkast van de meer dan anderhalf miljoen ex-dienstplichtige soldaten. Ook diegene die zich altijd afvroeg,... 'hoe zou dat nu geweest zijn, die dienstplicht?', vindt hier (bijna) alle antwoorden. Ontbreekt er dan niets, zou je denken? Toch wel,... er zou wel iets meer in hebben mogen staan over de inzet van de dientstplichtigen tijdens kritieke situaties in Nederland, zoals de inzet na de Watersnoodramp in 1953 in Zeeland, het vullen van zandzakken om dijkdoorbraken te verhinderen, of hoe dienstplichtigen werden ingezet tijdens de Molukse gijzelingsacties. Maar, als dit boek een groot succes wordt, dan kan altijd een tweede deel daar aan gewijd worden. Want met dit boek zal blijken dat er slechts een tipje van de ijsberg is besproken. Het boek zal reacties oproepen van andere ex-dienstplichtigen die ook, en wellicht nog spectaculairdere verhalen kunnen vertellen,... Dus, er is werk aan de winkel voor Frank en Michiel!