SECTOR 'JUNO BEACH' 6 JUNI 1944, 07.45 UUR

De Canadese 3rd Division (15.000 man) en 9.000 ondersteunende Britse troepen werd de sector 'JUNO' toegewezen. De sector begon bij St-Aubin-sur-Mer en liep tot aan La Rivière (Ver-sur-Mer). Na het inleidende bombardement, eerst door de Britse en later door de Amerikaanse luchtmacht, namen 11 marineschepen de kustlijn onder vuur. Ondanks het verzet van de Duitsers wisten de Canadezen het grootse stuk grondgebied te bezetten van alle eenheden die die dag landden (tot bijna 10 kilometer het land in). Helaas kon geen aansluiting gemaakt worden met de sector 'SWORD'.

Hier is de grens van SWORD met JUNO Beach. Dit was het gat waar in de avond van de 6de juni een klein onderdeel van het 12. SS Panzer Divsion 'Hitler Jugend' de defensie op zich nam. De geallieerde eenheden wisten die nacht de Duitse eenheid te omcirkelen en de volgende dag werd deze uitgeschakeld mede dankzij een landing van de 46th RM (Royal Marines) Commando op 7 juni om 09.00 uur.

Voor de radarpost van Douvre en St.Aubin-sur-Mer

BERNIÈRES, 08.15 UUR

Dit was het object voor de Queens Own Rifles of Canada van het 8th Canadian Brigade Group. Hier vielen de meeste Canadese slachtoffers. Vanuit hun betonnen bunkers hadden de Duitsers een vrij schietgebied. De landing hier was om 08.15 uur zonder tank ondersteuning en 200 meter te oostelijk en direct in front van Widerstandnest 28. De eerste golf Canadezen verloor de helft van hun manschappen. Dankzij een kanonneerboot, die bijna het strand op kwam, werden de Duitsers tot zwijgen gebracht.

Het eerste bevrijde huis van Bernières, Toen en Nu.

Toen 10 minuten later de volgende golf het strand bereikte, het Regiment de La Chaudière, waren alleen nog Duitse sluipschutters actief. Eén hardnekkige geschutsbunker werd door een bulldozer van achteren 'aangevallen' en vol geschoven met zand.
Wat de bewoners van Bernières verbaasde was dat de 'Tommies' Frans spraken! Het was een franstalig Canadees regiment. Bij 'het eerste bevrijde huis' staat het monument dat herinnert aan de landing door de Canadezen. Ongeveer 250 meter naar het oosten staat een Duitse bunker met meer (aangetaste) herinnering plaquettes.

Hier, op dit gedeelte van JUNO Beach, landde de 7th Canadian Brigade Group om 08.00 uur. Deze sector bevatte Widerstandnest 29, welke gescheiden werd door de havenmond. De havenmond werd verdedigd door een Kwk 5cm (Kampfwagenkanone 39) in een Tobruk, een Kwk 5cm in een Doppelschartenstand, en een 8.8cm PAK43/40 kanon in een R 677 (welke nu verdwenen is en er is een restaurant voor in de plaats gekomen). De Tobruk is verdwenen waar de Kwk 5cm in stond, al is het kanon bewaard gebleven bij de haven. Aan het schild van het kanon is duidelijk te zien dat deze zwaar beschadigd is door granaatvuur.

Om 07.45 uur werden Duplex Drive (DD) tanks op 3000 meter van de kust in zee gelaten. Deze tanks hadden een canvast scherm rond de romp waarin min of meer de Sherman tank 'hing'. Twee scheepsschroeven werden door de hoofdmotor aangedreven. Eenmaal vast grond onder de rupsbanden, werden de schroeven uitgeschakeld, het scherm neer gelaten om met het kanon in actie te komen. Verschillende DD tanks zonken gelijk naar de bodem. Hierop werden andere DD tanks op kortere afstand gelost (800 meter) vanaf hun Landingcraft Tank (LCT). Deze tanks deden hierop waarom ze kwamen, ze namen de Duitse stellingen onder vuur. Ondanks het verzet verliep de landing hier vrij voorspoedig. In de avond waren er 21.500 man en 3200 voertuigen op Juno Beach geland.

In Courseulles-sur-Mer is ook het Centre Juno Beach (Juno Beach Centre) gevestigd (zie foto hieronder). Om dit te bereiken, steekt u de grote brug over bij de haven en vervolg uw weg over de D 514. Na een lange bocht naar links, neemt u de eerste afslag naar rechts (250 meter na de brug). Steek weer een (smalle) brug over en ga rechtsaf.

Links van het museum staan opvallende kolommen. Deze zijn ingericht om kleine plaquettes te dragen waarop de namen van Canadezen die in de Eerste en Tweede Wereldoorlog hebben gevochten, kunnen worden gegraveerd. Ook kunnen militairen geëerd worden die deelnamen aan andere conflicten of die dienden in het Canadese leger. Via sponsoring kan men een zogenaamde ‘brick’ aanschaffen waarmee men het Juno Centre steunt. Iedere kolom kan 755 namen bevatten, waarbij de naar zee gerichte zijde van een kolom gereserveerd is voor veteranen van het Canadese leger.

Aan de voorzijde van het museum liggen verschillende bunkers, waaronder die recent zijn uitgegraven. Deze zijn tussen begin april en eind oktober onder leiding van een gids te bezoeken.

Voor een uitgebreidere uitleg rond Courseulles

GRAY-SUR-MER

Als u vertrekt vanaf het Centre Juno Beach in Courseulles-sur-Mer, ga dan niet linksaf de brug weer over, maar ga rechtdoor langs de duinen. Ongeveer 50 meter na de kruising is een strandopgang, parkeer hier.

Ga de strandopgang door. Halverwege ziet u rechts een enorme kazemat scheef gezakt in het zand liggen.
Dit is de zogenaamde ‘Cosy’s Pillbox’, vernoemd naar Sergeant Cosy die hier sneuvelde tijdens de zware gevechten rond deze kazemat. Een bord met verklarende tekst geeft het volgende: 'Cosy had de opdracht gekregen om met 15 andere Canadezen van de Royal Winnipeg Rifles om deze kazemat uit te schakelen. Met machinegeweren en handgranaten werd dit doel ingenomen, waarbij Cosy dodelijk in de longen werd getroffen. Korte tijd later kwamen zo’n 150 man aan genie troepen hier die springladingen aanbrachten. De enorme explosie verplaatste de kazemat en deze zakte scheef in het zand. De Duitsers van dit complex gaven zich daarna over'. Maar klopt dit wel?

Toch plaats ik een kanttekening bij bovenstaand verslag. Ik vond een foto van deze kazemat, een R 612 met 7,5cm kanon, van na de strijd. Bovenop poseren zes mannen, zo te zien van de marine. Op de achtergrond hangt een sperballon. Bij bestudering van deze foto met een foto van het heden ziet men veel overeenkomsten. Het duidelijkst is de vorm van de blokken in de zijbeschermende borstwering die bewijzen dat we hier met dezelfde kazemat te maken te hebben. En wat valt dus vooral op, dat de kazemat helemaal niet is weggezakt in het zand. Dit zal waarschijnlijk door de jaren heen door erosie van het duin zijn gekomen.

Vanaf iedere positie hier ziet u het grote kruis van Lotharingen. Het is hier geplaatst ter nagedachtenis aan de terugkeer, op 14 juni 1944, van generaal De Gaulle op Franse bodem. De Gaulle werd overgebracht met de torpedobootjager 'La Combattante', waarvan hij overstapte op een DUKW voor het laatste stukje naar het strand. Hier vandaan maakte hij een triomphantelijke rit in een Jeep naar Bayeux.

In deze sector, van Gray-sur-Mer, vielen 128 slachtoffers aan Canadese zijde. Achter de DD tanks die hier landden kwamen de AVRE tanks om 07.55 uur. Met vlegel tanks en bruggenleggers werd hard gewerkt rond de Duitse bunkers. De restanten zijn hier nog te vinden. Bij deze 'EXIT' was een anti-tank put gegraven en vol water gezet. Een AVRE tank zou zijn, aan de voorzijde meegevoerde bos hout erin gooien toen de rand het begaf en de tank het gat inschoof. De chauffeur had de vier meter diepe kuil vol water niet opgemerkt, opgesloten als hij was in de tank en slechts een klein zicht bereik had. De tank liep vol water en de zes bemanningsleden wisten ternauwernood de tank te verlaten terwijl ze beschoten werden met machinegeweervuur. Ze verscholen zich achter een duin tegen het Duitse vuur. Een mortiergranaat viel tussen de mannen en vier van hen werden gedood. De twee gewonde overlevenden werden in die middag terug naar Engeland vervoerd.

De tank was helemaal onder water verdwenen. De put werd later opgevuld met puin en hout en andere tanks en voertuigen reden over de AVRE het strand af. De AVRE Churchill bleef tot november 1976 onder het zand begraven. Na 32 jaar begraven te zijn geweest werd door een team van het Britse leger de Churchill uitgegraven in november 1976. De twee overlevenden, chauffeur Bill Dunn en Bill Hawkins, van de AVRE waren aanwezig bij de berging. OOk de commandant van de tank eenheid waar deze Churchill in dienst deed, General A.E. Younger, was ook aanwezig. Bill Dunn overleed in 2014 en zijn laatste wens ging in vervulling toen zijn as hier rond de tank werd verstrooid op 8 november 2014.

Voor meer informatie rond Gray-sur-Mer

Voor het vervolg van de verkorte rondtour, kunt u nu op
ONDERSTAANDE KAART KLIKKEN.

GA TERUG

---