Van de P-51D werden er 7956 geproduceerd en van de P-51K 1500 stuks, hiervan vonden 281 P-51D's en 594 'P-51K's' hun weg via Lend-Lease naar de RAF, waar het als Mustang IV dienst deed. Ook Nederland kocht 41 P-51D/K's aan, waarvan er 40 werden geleverd (10 P-51K's en 30 P-51D's). De Nederlandse P-51 vloog bij het Militaire Luchtvaart-Koninklijke Nederlands Indisch Leger (ML-KNIL), bij het 121 en 122 Squadron. Op en onder de vleugels, en achter de vleugel op de romp werd een Nederlandse vlag gevoerd. Op 1 januari 1948 werd de vlag vervangen voor de bekende luchtmacht rozet.

Op 21 juli 1947 begon de 1ste Politionele Aktie en de beide squadrons werden ingezet. 121 Squadron kwam in actie tegen verschillende vliegvelden op West-Java en schakelde in een opmerkelijke actie kustgeschut uit op het eiland Noesa Kembangan. 122 Squadron gaf onder andere dekking bij de amphibische landingen bij Koeala Perboeanang en de verdere opmars. Op 4 augustus 1947 werden onder druk van de Verenigde Naties en de VS de acties opgeschort (al werden wel vluchten ondernomen om de bezette gebieden onder controle te houden. Na de 1ste Politionele Aktie werd het 121 Squadron opgeheven.

Twee Mustangs, de H-315 en de H-325, werden overgedragen aan de Photo Verkennings Afdeling (PVA). Onder de vleugels werden fotocontainers aangebracht om foto's van het gebied te nemen van de Republiek. Vanwege dat de 2de Politionele Aktie aanstaande was, werd 121 Squadron weer geaktiveerd. Op 19 december 1948 werd de eerste aktie uitgevoerd op het vliegveld Magoewo, bij Djokjakarta. Na een raket beschieting, beschermde het squadron vervolgens de luchtlandigstroepen die het vliegveld innamen. Op 8 januari 1948 werd het 121 Squadron op Tjililitan weer ontbonden. ook 122 Squadron werd veelvuldig ingezet, maar de onafhankelijkheid zat er aan te komen. Op 29 mei 1949 werd door het 122 nog een grote actie uitgevoerd bij Medan.

In februari 1949 kreeg ook het 120 Squadron de beschikking over de P-51. de oude afgeleefde P-40N toestellen werden ingeruild voor de vrijgekomen kisten van het 121 Squadron. Het 122 Squadron verloor op 10 oktober 1949 twee P-51, de H-322 en de H-331 toen deze verdwenen met hun piloten. Op 10 december dook een P-51 van het 120 Squadron bij Bandoeng in de grond. In december 1949 werden ook alle gevechtsoperaties stilgelegd, en werden 23 Mustangs overgedragen aan de luchtmacht van Indonesië, de AURI.

Ook vonden twee Mustangs, de P-51K-10-NT 44-12149 en de 44-12125, hun weg naar de Legerluchtmacht in Nederland. Deze werden als surplus uit de dump in Europa verkregen om te worden gebruikt voor de technische opleidingen. Als zodanig hebben deze kisten, die slechts enkele vlieguren hadden, nooit gevlogen. Maar de P-51K-10-NT 44-12125, een voormalige USAAF 82nd Fighter Squadron, 78th Fighter Group (MX-U) Mustang, is bewaard gebleven en staat nu in het Nationaal Militaire Museum in de 'kleuren' van de H-307.

Naast het exemplaar in het MLM, zijn er drie vliegwaardige Mustangs geregistreerd in Nederland. P-51D-30NA, 44-74425 vloog tussen 8 november 1950 tot 29 april 1958 bij de RCAF als 9591. Vervolgens ging het tussen de jaren 50 en 60 door de handen van negen private ondernemingen. In handen van Harold 'Bubba' Beal uit Tennesse raakte het toestel in 1972 beschadigd tijdens een landing.

Met de registratie N11T ging het in handen van John Herlihy racen onder nummer #8. In november 1974 raakte het weer beschadigd. Er gingen vervolgens weer vier eigenaren door haar cockpit tot ze weer beschadigd raakte in 1982. Na reparatie mocht ze weer zes eigenaren beleven voor het in handen kwam van Bob Pond (van Planes of Fame East). In 1994 stak het de oceaan over en vliegt het sinds dat jaar als eigendom van Tom van der Meulen met de Nederlandse registratie PH-PSI. Het is opgeschilderd in de kleuren van 359 squadron, 356th Fighter Group (OC-G) en draagt de naam ’Damn Yankee’.

P-51D, 44-72922 behoort sinds 2009 tot de collectie van Jan Willem van der Flier en heeft de Nederlandse registratie PH-VDF en is gestationeerd op de luchthaven van Antwerpen. Na verschillende eigenaren kwam het in 1985 in handen van John Dilley die het tot de racer 'Vendetta' ombouwde.

In 1991 crashte de P-51 en werd overgenomen door Jim Shuttleworth die hem ombouwde tot een TF-51D (tweezitter). Op 20 februari 2003 crashte het toestel waarbij Jim Shuttleworth zijn leven verloor. Tegenwoordig draagt het weer de originele kleuren en naam ‘Scat VII’ als in 1944 tijdens haar stationering bij 434th Fighter squadron, 479th Fighter Group. Het was het persoonlijk toestel van Major Robin Olds. Wat opvalt aan dit toestel is het hoge kielvlak, wat lijkt op dat van een Cavalier Mustang.

P-51D-30-NA, 44-74923 kwam in 1995 in kratten in Nederland aan vanuit Kissimmee, Florida, waar het in 1999 in handen komt van ‘Vroege Vogels’ (Early Birds) op de luchthaven van Lelystad. In 2004 wordt pas aangevangen met de restauratie. Besloten wordt de Mustang de ‘Trusty Rusty’ te dopen, naar het persoonlijke toestel van Capt. Robert P. Wink, van het 364th Fighter Squadron, 357th Fighter Group.

Voor 44-74923 naar Nederland kwam had het toestel al een lange geschiedenis achter de rug. Na haar dienst in de Amerikaanse luchtmacht, werd het in 1956 afgestoten. Met de registratie N5438V werd het ondergebracht bij Joe K. Hammer van Hammer Cropdusters Inc, Sacramento, California. Na twee andere eigenaren ging het toestel in 1969 naar El Salvador om als FAS 410 dienst te gaan doen. Als wrak kwam het toestel in 1974 terug in de States en raakte via enkele nieuwe eigenaren in de racerij van Reno. De Mustang (met de registratie N100D), nu in eigendom van John Sandberg, werd tijdens de races in 1983 in Reno gevlogen door Chuck Hall. Tijdens een race hield de Merlin motor ermee op, en moest het een buiklanding maken in Lemon Valley. Het toestel raakte beschadigd, maar niemand raakte gewond.

N100D werd binnen enkele maanden weer vliegwaardig gemaakt door Fighter Rebuilders in Chino. Tussen 1987 en 1992 deed 44-74923 (nu met de registratie N345) als ‘Miss Ashley’ en met racenummer #38 mee aan de races. Na een nieuwe registratie in 1994, N6395, kwam het via Shelly Levitz uit Phoenix, Arizona, naar Kissimmee alvorens het verscheept zou worden naar Nederland.

De restauratie ging niet snel, maar wel gestaag door. Zeven jaar na aanvang van de restauratie kon men dan eindelijk in maart 2011 de eerste motorproeven ondernemen. Het zou nog een jaar duren eer de eerste vlucht na de restauratie gedaan kon worden. Maar op 13 maart 2012 was het dan eindelijk zover en ging de 44-74923, nu als 44-13578 ‘Trusty Rusty’, weer de lucht in,....

GA TERUG

---